Merhaba Hanımlar,



Size bir gunumu pardon her gunumun nasıl gectiğini anlatıcam ve benim yerimde olsanız ne yapardınız oğrenmek istiyorum.



Calışan bir kadınım 1 yaşında kızım var. Calıştığım icin kızıma annem bakıyor ama kızıma bakma zorunluluğu olmasa koyde evimiz var oraya yerleşmeyi istiyorlar. Cunku babam hasta ve her işte calışamıyor şuan gundelik işler kovalıyor ama ben bu konuda kendimi haksız goruyorum. Kiradalar ve zar zor geciniyorlar biz destek olmaya calışsakta cok fazla katkımız olmuyor cunku evimize 2 maaş girmesine rağmen yetişmiyor ustune eşim ek işler bulursa yapıyor yine yetişmiyor.



Diyeceksiniz ki madem para yetmiyor ne diye bu soruyu sordun şimdi o kısıma geciyorum J

Sabah kalkıyorum ki aynı saatte kızımda uyanır onla artık nasıl hazırlanıp evden cıkılırsa oyle zar zor cıkıyorum ve zaten işe 5 10 dk hep gec kalıyorum kahvaltı yapamıyorum.

İşe geliyorum bu sefer her yuk bana kitleniyor on muhasebeci olarak sozde işe girdim ama burada yapmadığım tek iş kaldı o da aşağıda uretime inip makinalara bakmak J onu da yaparsam tamamdır. Telefona bakmak, tahsilata cıkmak ,muhasebe ,muşteri ozel istekleri (dertleri istekleri bitmiyor) mali muşavirin istekleri , işcilerin ozel istekleri (hastane randevusu arac randevusu vb.) bitmiyor. Yumuşak yuzluyum hayır diyemiyorum desem de pişman olup tamam tamam ver yapim diyorum. Kimseyi kırmak istemiyorum ama kırılan yıpranan enayi yerine konulan ben oldum.



Şuan 3 patron var. Biri patron diğeri patronun kızı ve kızın dayısı. Hepsi ayrı telden calıyor. Orneğin bir fatura gelmiş olsun 4 el geziyor. Baba kız fiyat kontrol ediyor dayı bey ne gelmiş deftere yazıyor ayrı kayıt tutuyor bende faturayı hem işliyorum hem de ayrı excelde ne gelmiş kayıt ediyorum.

Bunu neden soyluyorum burada en basit iş bile 4 5 kere yapılıyor. Matbaa burası ve bize karton kağıtlar gelir işte kitap kapağı gibi duşunun o kağıt ustune kac adet cıkmış fiyatı ne yazarlar bana verirler ben onu hem excele hem deftere hem irsaliyeye hem de fatura giriş yerine yazarım ve bu her iş icin tek tek yapılan bir rutin. Yazı yazmaktan fatura kesemiyorum bu sefer fatura keselim odeme alalım modu başlıyor ee habire yazıyorum ben ne faturası dicen olmuyor..



Ben kız gelince sevinmiştim acıkcası birlikte yaparız o da işi oğrenir yukum hafifler ya da genc bakış bu yazma faslına falan bir kolaylık gelir diye ama malesef iş yukum daha da ağırlaştı duşunduğum herşey terse dondu. Orneğin fiyatları onlar verir ben yazarım demiştim ya şimdi excel de bir formul kurdu ve işleri yazınca fiyat otomatik cıkıyor ben iş kağıdına yazıyorum onlar kontrol ediyor. Hatalı olunca neden boyle diyorlar bir de ee gulum senin formulun bu soruyu bana değil kendine sorman gerekmez mi ?



Bu işyerinde olanlar bunun daha ev versiyonu var. İşten cıkıyorum eve gelirken ilk anneme uğruyorum kıza bir bakıyorum evde yapılcak bir iş varsa yemek temizlik vb ona gore evime cıkıp onları aciliyete gore halledip kızımı alıyorum o geldiğin de oyuna vakit kalmıyor artık cunku uyku vakti oluyor maxsimum 15 dk benimle o da mama yerken alt değişimi ninni soyleme halinde. Bazen inat eder uyumaz sefer benim pilim biter eşime sararım. Eşim desen 8de işten cıkar 9 9 bucuk gibi gelir ki bazen kız uyumuş olur bazen beni yormuş olur. Ona yemek koy et ortalığı yeniden toparla makinalar acılcaksa ac derken saat gece 1 olur tam hadi zehra sende dinlen git yat dediğim an kızım uyanır eşim zaten yemek yemiş uyumuştur yani top patlasa duymaz artık. Dinlenmek ne haddime kızı alırım tekrar uyuturum bende yatarım ama uykuya dalamıyorum cunku kız max. 20 dk o da en uzunu 10 15 5 dk olma ihtimalleri daha yuksek. Ve o uykulu halle işe geliyorum ve her şey yeniden başa sarıyor.

Yoruldum ne anneliğimden bir şey anlıyorum ne evliliğimden ne ev hanımlığından hep bir koşturma. 1 sene olmuş adam akıllı kızımla gecen vaktim yok alıp goturduğumuz gezdirdiğimiz bir yer yok 1 resmimiz yok cekirdek aile olarak. Ona bile vakit yok bugun kızımın doğum gunu kutlama bile hayal oldu kimle kutlucam eve gidene kadar saat 7 olcak kızın uyku vaktı gelcek uyutmasam huysuzlancak bu sefer hepten uyumucak esımı beklesem ee cocuk yok ne anlamı kaldı aman ıkı ucu tezeklı herseyımız..

Eşim ona vakıt ayırmıyorum dıye tavırlı ben kendıme vakıt ayıramıyorum kızımla oyun bıle oynayamıyorum dıye mutsuz kızım desen bızı gorunce sevınıp napcanı bılemez haldeyken bıle uykuya yenılen bır halde.



Eşimle olan sorunlar cozuluyor gibi ama temel sorun zamansızlık birbirimizle paylaştığımız bir şey yok olamıyor ikimiz de farkındayız ama para lazım mecbur calışıyor ve bız ayrı duşuyoruz gun ıcınde konuşarak telafı etmeye calıssakta karşılıklı oturmanın yerını tutmuyor. Tam onla oturacabileceğim zamanlar da ben eve sarıyorum ertesı gune yemek yaptığım bıle oluyor bazen kalkıp yardım ettıgı de oluyor gıdıp erken yattığı da. Şuan izlediğim bir dizi sayesin de eşime farklı acıdan baktığım ıcın davranışlarını anlamdırabıldım. Kırmızı odadaki Mehmet izlerken kocamı goruyorum o da kendin.. oyle ki o adamla ılgılı konular cıkınca pur dikkat izliyor ilgisini cekiyor cunku o da kendini goruyor.



Calışma sebebim ev sahibi olup biraz da sgk. Ama borcun bitmesi icin 5 6 sene gecmesi lazım. Ki daha evin icinde değiliz birevim kayıtlıyız kura ile cıkıyor ve o kura henuz bıze cıkmadı ne zaman cıkar mechul o zamana kadar kıracıyız belkı sonrasında da kıracı olucaz ucuz bır mıktara gırdık o fıyata ev yok dıyebılırım ama bır umut uzakta da olsa buluruz dıye cabalıyoruz. Evden vazgecip arabaya cevirelim araba alalım dıyorum bazen ama cevrem araba daha cok masraf araba alırsan evı temellı unut dıyor.

Eee boyle de olmuyor kendı aılemde zorda kalıyor babam hasta halde hala calısma cabasında.. kardesım daha lıse son ogrencısı onun da cok masrafı olucak koye gıtseler emeklı maaşı ıle gecınecekler mı ondan da emın degılım