Herkese merhaba arkadaşlar. İlişkim hakkında objektif fikirler almak icin buraya yazmak istedim. 22 yaşındayım ebelik son sınıfta okuyorum. 3,5 yıldır erkek arkadaşımın gozuyle baktığımda sorunsuz giden ama beni oldukca yıpratan bir ilişkim var. Erkek arkadaşım okulu yeni bitirdi ve şuan ozel bir kurumda calışıyor. Ona bu işin sonunun olmadığını ve polislik sınavına girmesini soyluyorum cunku ben atanacak bir puan aldım ve yakında atanacağım onunda işleri bir an once yoluna koymasını istiyorum. Şuan calıştığı yerde sadece vakit kaybediyor bunu ona anlatamıyorum veya anlamak istemiyor. Artık haklı olarak ilişkim olduğunu annemlere acıklamak istiyorum,yalanlar soylemekten yoruldum. Onun da ailesine beni soylemesini ve ilişkinin adının konmasını istiyorum. Ama o şu an resmen kaplumbağa hızında ilerliyor. Hicbir caba gormuyorum onda. Uzulduğumu gorduğu halde kendi bildiğini yapmaya devam ediyor. Ailesi dindar insanlar ve ben kapalı değilim. Onceler de bunu sorun ediyordu ama şuan bununla ilgili hicbir şey soylemiyor. Nerdeyse 4 yıl olacak ve beni yeterince tanıyor. Ben kapalı olsam da aynı kişi olacağım. Bazen acaba bunu mu sorun ediyor diye duşunmuyor değilim. Ama seven insan her şekilde kabul eder ve o beni boyle tanıdı,iyi niyetimi merhametimi her şeyi biliyor.Arkadaşlar cok uzuluyorum. Bunca zaman gecirdiğim insanı ve ilişkimi bitirmeye kıyamıyorum. Lutfen fikirlerinizi yazın cok ihtiyacım var