Merhabalar
6 yaşına bu ay girecek olan bir oğlum var. 1. Sınıfa başladı. Ama okulların durumu belli. Gidemedi


Cok uzuluyor cok uzuluyorum. Bazen sabrımın sınırlarında oluyor artık, kendi kendimi sabırlı olmaya telkin ediyorum ama bu seferde hayattaki başka bir şeyden cıkıyor o sinirim. Başka şeye daha ufak bile olsa bağırıyorum. Bir ay once genc yaşında babamı kaybettim, annemle de ilgilenmeye calışıyorum. İkizlere hamileyim 24 haftalık ama sanki 40 hafta gibiyim. Artık tukendim oturup hickira hıckıra ağlamak istiyorum.
Yaşı mi kucuk cocuğun ondan mı? Disleksi mi? Oğrenme gucluğu mu? Allah'ım ne bu

Bunların yanı sıra bir zeka sıkıntısı yok, matematik dersi iyi, sosyal ilişkileri fena değil, spora inanılmaz yatkın cok iyi bir yuzucu. Butun aklım kalbim bırak cocuk sadece sporun icinde olsun diyor, ama korona zamanı spor bile zor. Anca evde hopla,zıpla , takla at.. yaşayan var mı bu durumları?