Merhaba,
İnsan bazen kendine şaşırıyor, ben eltiden kayınvalideden dertlenecek insan mıydım diye ama diğer taraftan duşunuyorum, sıfatlardan bağımsız bunlar insanî ilişkiler ve sorun yaşamamız normal, uzerine duşunmek de belki biraz.
Ben tam o noktadayım duşunuyorum ve uzulduğum icin bir strateji, bir oneri gelir mi diye acıyorum bu konuyu.

Eltim yeni evli sayılabilecek benden kucuk bir kız. Oldukca da sevimli biri.
Fakat kayınvalidemin tavırlarından oturu bana farklı davranmaya başladığını hissediyorum.
Ben bu aralar arabayla trafiğe cıkma korkumu yenmek icin uğraşıyorum.
Eşim sağ olsun cok destekliyor ve beni iyi calıştırıyor. Herkes de bu iş icin uğraştığımızı biliyor.
Neyse biz yine boyle calışırken bir iş icin mecburen k.validemlerde eltimlerle ayakustu bir araya geldik.
Arabayı ortalık musait olduğu icin ben park ettim ve oldukca da hevesliyim.
Park ederken kayınvalidem aman oğlum surter bir şey yapar falan dedi.

Neyse dedim, eltim geldi, k.validem bana donup eltimi kastederek ah ah, eltin musait olcaktı ki sana araba surmek ne demekmiş oğretecekti dedi. (Bebeği kucuk, musait değillikten kastettiği bu)

Ben şok oldum cunku eltim arabayı bilfiil kullanan biri değil, ehliyeti olduğundan bile haberim yoktu, o derece uzak arabaya, k.validem de bir kere eltimin kullandığı arabaya binip tecrube etmemiştir, ustelik eşimin de beni calıştırdığını biliyor, eşim tecrubelidir de yani, durduk yere ne alaka dedim icimden.
Aa ne guzel ehliyetin var demek, dedim.
Eltim ohhooo yani, cooktan var taa liseden dedi valla ben anlayamadım liseden nasıl olur diye Turkiye şartlarında ustelik yaşı da genc.
(Bu arada eşinin kendisine aldığı bir şeyin fiyatını da olduğundan yuksek soylediğini fark ettim ama beni ilgilendirmez sonucta diye gozardı ettim, cok tanımıyoruz birbirimizi, ama anladığım kadarıyla abartmayı da seviyor, fikriniz olması acısından soyledim, kusursuz insan yok sonucta, beni bağlamaz)

Buna da eyvallah dedim cok iyi dedim, ay benim araba kullanmaya mı ihtiyacım mı var eşim yanımda gibi şeyler de soyledi ben de evet nasıl rahat edeceksen, canın ne zaman isterse kullanırsın zaten dedim.

Sonra herkes kendi arasında ufaktan laflarken eşimle biz biraz uzaktaydık arabanın anahtarını bana uzatınca ya bu arabanın boyutunu uzay mekan duzlemini ne zaman anlayacağım, karanlık da oldu şimdi ben kullanmayayım diye eşimle aramızda konuşmaya başladık biz de.
Eltim duyup ay amaan yenge anlarsın onu, anlarsın o once oyle olur da sonradan alışırsın sen daha acemisin vs dedi.
Oyle di mi evet falan dedim.
(Yalnız kendisi onlisans mezunu ve mezuniyetten sonra hemen evlendiği icin ailesinden ayrı okurken ne ara bu kadar arabaya aşina olduğunu da bilmiyorum elbette.)

Yani bir gazla ustume saldırıyormuş gibi hissettim, k.validemin onu ovmesinden cesaretlenerek.
Kayınvalidem genelde yanımda hep onu over, şoyle guzeldir o, boyle melektir vs vs.
Bana da k.validem, yine buraya konu acmıştım, giydiğim bir şeyden oturu ustundeki gecelik mi Allahım ya gecelik gibi sanki, hic guzel değil, hic beğenmedim vs demişti yine hepimiz bir aradayken ki gayet normal bir tunikti yani, sadece biraz salaştı.

Durumumuz boyle.
Sizce bundan sonraki tavrım nasıl olmalı, hazır cevap biri de değilimdir pek, fakat bir cephede tek başıma savaşıyormuşum, onların cephesi cok tatlıymış da ama benim o cephede yerim yokmuş gibi hissediyorum.
Oysa ikisini de seviyorum yani k.validemi de eltimi de.
Neden boyle şeylerle uğraşmak zorundayız ki.
Yine de gururum kırılmış hissediyorum, ozellikle k.validemin tavrından dolayı, bir daha bu konuma duşmemek icin, artık neler yapmalıyım?