Merhaba herkese. Bir kac zamandır moralimi bozan bir konu var. Ben gecen yıl kendi memleketimden 1000 km uzak bir yere atandım oğretmenim 26 yaşıma yeni girdim. Bu zamana kadar kendimi hep derslerime verdim oyle evlilik vs pek duşunmedim ama her zaman hayırlısı olsun dedim hicbir zaman kapıyı kapatmadım. Uzun zamandan beri Kimle goruşsem ailemden olsun cevremden olsun arkadaşlarımdan dostlarımdan vs. Yok mu seni isteyen, elini sallasan ellisi, neden evlenmiyorsun, yaşın geciyor, kesin seni isteyenler vardır sen bir bahane buluyorsun millete kulp takıyorsun evlenmek istemiyorsun gibi şeyler soyluyor ama istisnasız herkes. Gecenlerde Babannem vefat etti başsağlığı dilemek icin arayanlar oluyor, millet başın sağolsun, nasılsın ne var ne yok dedikten sonra başlıyorlar ne zaman evleniyorsun evlen aile ol annenin babanın aklı sende. Bende hep hayırlısı olsun diyorum. Ya Allahım delirecem beni soran soruşturan olsa isteyen olsa neden geri cevireyim? Bilmediğim bir şehirde yaşıyorum cevrem geniş değil olanlar da yaşlı kesimi etrafımda bekar kimse yok. Kimle nasıl evleneyim kendimi mi satayım anlamadım ki. Ben de hayırlı ise evlenmek yuva kurmak istiyorum, yalnız yaşamak kolay değil tek başına alış veriş yapmak, tek başına yemek yemek gece korkarak uyumak sanki cok kolay ama ne yapabilirim elim de değil nasıl evlenilir ne yapılır, beni isteyen cokmuş da ben millete kulp takıyormuşum kesin hani nerde ben niye gormuyorum. Gecen kuzenlerimle goruntulu konuştuk hepsi maşallah evinde coluk cocuk sesleri geliyor yalnız değiller kapattık o kadar cok ağladım ki. İnsanın elinde olmayan şeyler icin nicin ısrar ederler ki? Ya da ben mi bilmiyorum siz soyleyin nasıl evlenilir?