Merhaba, eşimin ailesi ile yakın oturuyoruz. Bir yere gitsek nerdesiniz diye soruyorlar. Bu benim icin bir sorun ama onlar icin merak ediyoruz oluyor. Surekli cocuk istiyorlar. Ama cocuğumuz olmuyor. İlk evlendiğimde eşimin annesi gerdek gecemi sordu, aradan birkac ay sonra korunuyorsan korunma dedi. Surekli n ’aptınız cocuk işini diye soruyorlar. Yapılabilecek her şeyi yaptık dediğimiz halde ne duymak istiyorlar bilmiyorum. Sonra eşimin annesi eşime beni şikayet etmiş.arayıp sormuyor gelmiyor diye. Eşimde bana arada git hal hatır sor dedi. Zoruma gitti annesine kıyamadığı icin benim kalbimi kırıyor. Bu arada onceden de arada bir giderdim ama soğudum bazı şeylerden dolayı artık gitmek istemiyorum. Annemlere geliyorum ne zaman buraya gelsem bir huzursuzluk oluyor. Yani ne zaman buraya gelsem yanına cağırıyor Kendi kızı da surekli kendisinde bu arada. Konusu acılınca da kayınvalidesi yakınında değilmiş ayrıca onun cocukları varmış ondan geliyorlarmış. Yani ben kayınvalidemle yakın oturduğum icin onceliğim onlar heralde onu anlıyorum. Eşimden bir destek goremiyorum. Ailem beni kabul etse boşanmak istiyorum. Ama kasabada yaşıyoruz. Annem idare et şoyle boyle diyor. Eşime kırgınım ya anne sizene diyemiyor. bu arada kayınvalidem kendi kayınvalidesiyle aynı apartmanda oturuyor. Ondan şikayetci ama kendisi de onun gibi davranıyor.kayınvalidesi kotu ama kendisi iyi kayınvalide. Cok aşırı koruyucular. Ben bu kadar baskıya alışık değilim. Atanamamış bir oğretmenim. Bunları eşim okusa ne var ki bu anlattıklarında der. Suclu ben olurum. Kayınvalidem gelinim her gun yanıma gelsin birlikte oturalım butun gun evde napıyor cocuk da yok kafasında. Ben napayım orda butun gun. Gittiğimiz geldiğimiz yeri sorguluyorlar, akşam Işıklarımızın yapmadığını gorunce bazen arayıp nerdesiniz diye soruyorlar. Daha neler neler Psikolojik destek almayı duşunuyorum cok takıntılıyım. En azında bir sakinleştirici artık kafayı yicem unutkanlık falan başladı. Bu durumu yaşayanlar bir akıl verebilir mi? Ne yapmalıyım?