Merhaba. Yeni doğum yaptım annem geldi yardıma ama şoyle bir durum var. Cay suyu bile koyamayan bir babam oldugu icin mecbur onunla geldi. Kardeşim de geldi. Liseye gidiyor gun icinde online dersleri var. Hamileliğim riskli oldugu icin doğum sonrasıyla beraber toplamda 2 aydır birlikte kalıyoruz ama babam artık bana batmaya başladı. Oturma odasından cıkmıyor. Kardeşim de derste o da diğer odada. Evimde bana eşime anneme yatak odam ve salon kaldı. Annem gerci hep salonda malum. Ona da cok uzuluyorum kendime ve eşime de. Cunku hem sabaha kadar bebek bakıyoruz hem de kahvaltı hazırla topla sonra oğle yemeği sonra akşam. 5 kişi haliyle zor oluyor yemek faslı bulaşık faslı. Eşim şimdilik ses cıkarmıyor ama babamın vurdumduymazlıgı onu da rahatsız ediyor. Akşama kadar TV. Yemek icin mutfaga geliyor. Arada bebegi seviyor. Gercekten cok seviyor cocugu. Babamın gitmesini istiyorum ama sonra vicdan azabı cekiyorum. Artık bu sabah hungur hungur agladım. Dedim anneme ben evimin eski duzenini unuttum. Bu kalabalık beni boğuyor. Hem emzirdim hem agladım. Cunku babam gercekten bebek gibi. Banyoya girerken camaşırlarını annem hazırlıyor. Annem de arada kalıyor. Babam onsuz yapamaz diye. Kardeşimle yarın eve gideceklermiş. Ama Bi yanım gercekten cok uzuldu. Kayınvaliden gelse derseniz eger calışıyor ve virusten dolayı eşim istemedi ayrıca aram onunla iyi değil. Boşuna vicdanazabı mı cekiyorum kızlar. Siz olsanız ne duşunursunuz.