Oncelikle herkese merhabalar
Konuya bir anda girmis gibi olacağım ama bir suredir kendimde yaşamis olduğum duygulardan bahsetmek istiyorum.

Bir x bolumde yuksek lisans ogrencisiyim suan. Lisans mezuniyetimden hemen sonra bir kac is başvurusu girişimin oldu(neredeyse 8-9) Hicbirinden olumlu bir geri donuş alamadim. başvuru girişimlerim sonrasında kendimi hep ise yaramaz hissettim.bir kac yıl icerisinde, mezuniyetimden sonra hep istemis olduğum yuksek lisansi kazandım. İlk kazandığım aylar her şey guzeldi. Ruh halim gayet iyiydi. Uzun bir zaman başvurularında bile mulakata gelememis olduğum yuksek lisansin mulakat aşamasını da gecerek hak kazanmıştım. Kendimi bir şeyler başarmış hissediyordum.Cok mutluydum vs.

Yine bu sure zarfında evlendim. Eşim her zaman bana isteklerim doğrultusunda destek olur. Kendisi cok girişken ve sosyal bir insan. Ben onun kadar artık ne girişken ne de sosyalim.

Universite zamanlarımda insanlarin samimiyetsizliginden, dedikoduculugundan,arkadan iş cevirmelerinden,sahteliginden,kiskancliklarindan,r iyakarliklarindan iyice soğuyarak etrafımda cokca edinmiş olduğum arkadaşlarımı teker teker bıraktım. En sonunda yalnızlastim. Eskiye dair kimseyle goruşmemeye başladım. Sadece aileme kıymet verir oldum. Sadece onlarla zaman gecirmekten keyif alır oldum.

Her ortamda dikkatleri uzerine ceken bir insanken artık kendimi cok silik hissediyorum. Bunu insanlar icinde(esimle ortak goruştuğumuz kişiler) belli etmemeye calışıyorumetmediğimi de dusunuyorum.
Herkes bir iş sahibi olmuşken ben bir iş sahibi olamadım. Kendimi cok mutsuz hissediyorum. Psikologa gittim bu surecte kendindeki değişiklikleri anlattım. İki farklı psikoloğu soylediği de hep aynı şeyler. Kendine vakit ayır, kendine hobi edin. Zaten yaptığım şeyler. Evet kendime vakit ayırıyorum ama bu siliklesmis ruh halime bir etkisi olmuyor. Kendime olan ozguvenim kayboldu. Eski yıllarda lider ruhlu bir insandım. Artık asla oyle olduğumu hissetmiyorum. Aksine herkese uyumlu davranan bir insan haline gelmişim. hakkını catır catır arayan bir insandım. Kimseden cekinmeden. Ne ara bu hale geldim. Mesleki olarak ust duzey insanlarla goruşurken sorun yaşıyorum. Konuşurken demek istediklerimle soylemiş olduğum şeyler cok başka oluyor. Boyle kendimden başka herkese karşı aşırı saygım var.

Benimle benzer sorunlar yaşayanlar oldu mu, asabildiler mi merak ediyorum. Kendimi caresiz hissediyorum. Uzun oldu biraz okuyup vakit ayıranlar hakkını helal etsin. Benzer şeyler yaşayanların tavsiyelerine cok ihtiyacım var. Şimdiden teşekkur ederim.