Sonunda konuyu actım. Bayramda ki bu rezalet son noktamı koymama sebep oldu. Herkese merhaba, konuyu acıp acmamakla cok kararsız kaldım fakat danışacağım ve akıl alacağım pek kişi olmadığı icin sizden onerilerinizi almak istiyorum. 2 bucuk yıllık evliyim. Eşimle severek evlendik. Annesi kendi memleketinden biriyle evlendirmek istiyormuş beni hic istemedi bugune kadar. Yalnız ben bu kadar duşman olduğunu bilmiyordum?! Yuzyuze munakaşamız tartışmamız olmadı. Hep suratı asıktı pek konuşmazdık soğuk davranırdı. Gorumcem ise aşırı iğneleyici konuşan her iki lafında bir laf sokan, herşeyimize karışan, surekli dolduruşa getiren bir tip. Kendisine ilk başlarda cok iyi davranırdım baktım karşılık yok bende soğuk davranmaya basladım. Ben saygımdan kusur etmezdim hic. Eşim ailesine cok duşkundur aman sakın hep duzgun davran gozlerine gir vs oldu. Ben onların yemeklerni oğrendim (başka kulturleri var orta asyalılar) eşim icin. Ama hic gozlerine giremedim.

Butun cocuklarına ev almışlar, sadece bizim evimiz yok. Alacağız dediler evlenmeden. 2 bucuk yıl oldu hala almadılar. Bizde 1+1 evde oturuyorduk. Almıcaklarsa 2+1 eve gecelim dedik cocuk duşunuyorduk.( Bu arada bekleyin ev alacağız diye vaadte bulunuyorlar biz o yuzden umitlenip bekliyoruz) 1 ay once evimiizi tuttuk. Bayramın 1.gunu ailesine gittik herkeste bir tavır? Neyse hic bozuntuya vermedik 3 saat oturduk tam giderken kv eşime soylenmeye başladı

"Bu ne acele evin ne acelesi vardı, hep başına buyruk davranıyosun ailenin lafını dinlemiyosun, dikbaşlısın ben seni buyuttum sen tek değilsin vs vs... En son evlendikten sonra boyle oldun " dedi ve eşim cıldırdı bağırmaya başladı.

Ben şok tabiki koşede sessizce dinliyorum. Eşim bağrıdıktan sonra kv eşimin ustune yurudu kendinden gecerek ve ağlayarak?!?!?

O esnada gorumcem ustume yurumeye başladı "noluyo eşin neden dolmuş boyle ne dolduruşa getirdin " diye bağırarak benm ustume yurudu. "Ne bağırıyosun be ne dolduruşu bana bağıramazsın" diyerek bende bağırdım.

Eşim o esnada kendini kaybetmiş şekllde hala annesine bağırıyor... Kv bana donup ustume yurudu " sen oğlumu boyle yaptın senden sonra değişti herşey senin yuzunden oldu" dedi. Ben dondum kaldım cantamı alıp ben gidiyorm dedim.

Eşim durdurdu ağlamaya başladım. Bir suru munakaşadan sonra eşim ile evi terkettik. Herkes salya sumuk ağlıyor kendilerini acındırıyorlar...

Şimdi ozet ile eşimin ailesi beni hic istememişler duşmancasına tamam istemediklerini biliyordum ama huzursuzluk cıkarıp yuvamı bozacak kadar duşman gibi davranacaklarını beklemiyordum. Ev de bu yuzden almıyorlar. ( Almasınlar umrumda değil) ufak bir kararı bile onlara sorup yapmamızı istiyorlar. Sormadığımız an olay oluyor. Onlara gore bu tavrımız kafamıza gore buyrukluk onlara gore bu cok yanlıs her adımımızdan haberleri olacak. (Eşim 30 ben 26 yaşındayım ) Kısacası boyle bir ailesi var. Hepsi fitne fesat ne yazıkki. İlk defa boyle bir olay yaşıyorum neye uğradığmı şaşırdım. Bundan once gorumceyle munakaşa yaşamaştık ama boylesi hic olmamaıştı.

Eşim bana hak veriyor vermesine ama ozur dilerlerse barışırsın değilmi diyor. Ben ise" hayır asla barışmam , o senin ailen sen giidip gelebilirsin ama benden sakın birşey bekleme beklediğin an boşanırız" diyorum.

Ailemede konuyu anlattım. Annem zor tutuyor kendini aramamak icin. Eşim gercekten cok uzgun gece boyunca ağladı. Ailesinden hic yuzu gulmedi bunca zaman ama "tozda kondurmuyor". Bu durumda ne yapacağımı bilmiyorum.

Tum whatsap gruplarından cıktım. Annem arayıp olay cıkarırsa arkamda ailemin olduğunu anlarlar diyorum. Bi yandan diyorum ki hic aramasın onların seviyesini duşupte ağız dalaşına girmesin. Zaten ben bundan sonra kesınlikle goruşmicem.

Kafam cok karışık bu durumda boşanmak en mantıklısı geliyor cunku yarın birgun cocuk olduğunda mutlaka yuz yuze geleceğiz veya eşimi doldurup yuvamı bozarlar diye cok korkuyorum.

Eşim ozurlerini diledikten sonra affetmemi eskisi kadar olmasada gidip geliriz diyor. Tatsızlık olmasın derdinde. Ama ben bunu yapamam. Eş tarafı ile kesinlikle goruşmeyip yuvasını yuruten varmı? Yorumlarınza gercekten ihtiyacım var.