Ben 42 yaşındayım. Bu zaman kadar hic gercek anlam da sevgilim olmadı. Yazıştıklarımın derdi de ilişkiydi. Sevgilimimin olmama nedeni biraz cirkin olmam. Tenim de cok fazla cil var. Aslın da fiziğim iyi ama guzel değilim işte. Şimdiler de konuştuğum bir genc var 34 yaşında. Elbet te bize karşı toplumda dedikodular, ayıplanmalar olacaktır. Ailemiz kafayı nufus kağıdına taktığı icin onay vermiyorlar. Bu yaşıma kadar ilk defa ciddi goruştuğum adamı elimden kacırmak istemiyorum. Bu benim son fırsatım gibi geliyor. Ailemi dinlersem bu yaştan sonra evlenemem gibi. Sevgilimin ciddi olduğunu duşunuyorum cunku hic opmeye bile yeltenmedi. Sadece el ele tutuştuk o kadar. Sevgilim ailelerimizi dinlemeyip evlenelim diyor. Cunku aylardır ikna etmeye uğraşıyoruz ama sonuc alamadık. Bende artık mutlu olmak istiyorum. Goruşlerinizi bekliyorum.