Benim bir ilişkim vardı. Lisede tanıştık. Ergenlik, ilk genclik derken gercekten cok sıkıntılar cektim. Cok fazla kıskanclık krizleri oluyordu. Cok uzaklaşmak istedim ama hep her şeyin guzel olacağını soyledi ve bir şekilde devam ettik. Cok emek verdim, hep alttan aldım. Universite bitti memleketlere donduk, tartışmalar başladı. Meslekleri elimize aldık artık ciddileşme adımları atılması gerekirken bir gun sacma bir sebeple ayrıldık. Benim başım acık, ailesi kapalı biriyle evlenmesini istiyordu. Ben calışan biri olacaktım onlar kendileri gibi biri ile evlensin aileleri bozulmasın istediler, beni uygun gormediler kısaca ve bunu empoze ettiklerini duşunuyorum. Zaten 10 yılda beni tanımak bile istemediler. Onyargıları cok buyuktu. Beni sevdiğini soyleyen adam da hic direnmedi. Ayrıldıktan sonra Bir kac ay yine ara ara aradı beni, en sonunda başka birisiyle tanıştığını evliliğe dair fikirlerinin uyuştuğunu soyledi. Yine beni telefondan ekleyip silip durdu 5 ay sonra oğrendim ki evlenmiş. Allah kimseye yaşatmasın gercekten cok acı. Nasıl gececek nasıl unutacağım nasıl guveneceğim başka birine bilmiyorum.