Annem psikolojimi bozuyor, bana surekli ceyizlik şeyler yapıyor, oruyor dikiyor, ne guzel oldu bi evlenseydin de kullansaydın şu yaptıklarımı diyor. Zaten nişan atmışım ben moralim bozuk, kısmetimin kapalı olduğunu duşunuyorum. Bir de annem ben artık torun sevmek istiyorum abi de sen de evlenemediniz diyor, hayırlı bi kısmet cıksa keşke diyor. Moralim alt ust oluyor. 25 yaşında icince gucunde insanım, benimle yaşadığım şehre geldiler birlikte yaşıyoruz kendimi embesil gibi hissediyorum. Yaşıtlarım coluğa cocuğa karışmış, mutlu Mesut herkes bense arkadaşıma gitmek icin babamdan izin alıyorum. Hayatımın o kadar zor bir evresindeyim ki kendimi hic bu kadar caresiz hissetmemiştim.