Biraz uzatabilirim konuyu, kendime guvenemiyorum, acıkcası kafamı da toplayamıyorum ama umarım derdimi doğru anlatabilirim. Şimdi bahsedeceğim durum cok cok uzun seneler boyunca platonik, ardında da karşılıksız olarak kalan bir aşk. Sorunum da şu ki tum bu surecin sonunda artık tamamen eminim ki benim icin oldukca onemli bir kişi ve ortada bir takıntı, hırs durumu da yok ve hala seviyorum. Yani gercekten guzel sevdim ben bu adamı diyebiliyorum. Bunu ozellikle belirtmek istedim cunku arabesk bir takık olarak algılanmak, oyle olmak şu dunyada en korktuğum, en istemeyeceğim şey.


Yıllar onceydi, bir şekilde aşık oldum ben. Ama bunu belli edecek hicbir davranışım olmadı. Zaten bir sure sonra da hayatında biri olduğunu oğrendim. Kimse bilmedi onu sevdiğimi, bir sure sonra da hayatın getirdiği durumlar dolayısıyla aynı ortamda bulunmadık. Ben zaten imkansız olarak baktım hep duruma ve yıllar akıp gitti. Bu surecte icimde hep durdu bu adam. Sanki hep bir şekilde karşılaşacağız, bir mucize olacak, bir mucize olsun diye gecirdim icimden. Ama cidden sıfır irtibat, sıfır ortak nokta, sıfır ortak cevre. Klasik bir platonik aşıktım anlayacağınız. Aradan yine yıllar gecti, o zamanki sevgilisiyle ayrıldılar. Kız cok kısa sure icinde başkasıyla evlendi. Bu dediğimin uzerinden de epey bir zaman gecti. Ve ben cok anlamsız bir şekilde, kendimi de şaşırtarak cat diye karşısına cıkıp boyle boyle dedim durum.


Bana boyle bir şey olmaz dedi, beni istemedi. Asla kırmadı ama netti tavrı. Fakat benim canımı cok yakan bir şey daha var. Bunu ona duygularımı soyledikten cok sonra fark ettim. Daha once fark etseydim soylemeye cesaret edemezdim diye duşunuyorum. Sevgilisinden ayrıldığından beri birden fazla kadınla flort halinde. Ve surekli yeni insanlarla tanışıyor, surekli bir ekleniş siliniş var hesaplarında. Ustelik başka şehirlerden insanlarla da bu diyaloğu kuruyor. O yuzden amacının sadece başka başka insanlarla cinsellik yaşamak olduğunu duşunmuyorum. Yabancı değiliz bu arada birbirimize, yani hic tanımıyor değil beni. Ama hep cok uzaktık, iletişim de yoktu. O bu kadar kadınla iletişim halindeyken bana asla kucucuk bile bir umut vermemesi, bu kadar arayışta gorunuyorken benimle o hic tanışmadığı kadınlar kadar bile ilgilenmemesi umudumu artık tamamen kesmem gerektiğini gosteriyor değil mi? Belki cok uzattım, ortada soru falan da yok gibi duruyor olabilir ama canım cok yanıyor. Birilerinden bir şeyler duymaya cok ihtiyacım var. Keşke olsa ama bir mucize olmayacak değil mi?