Oncelikle iyi seneler diliyorum, 2021 giden seneyi aratmadan, sağlık ve mutlulukla gelsin.

Uzun olabilir, ozur dilerim şimdiden

Tanımayanlar icin kısaca kendimi anlatayım ;
42 yaşımdayım, altı sene evvel ikinci evliliğimi yaptım. Mutlu bir evliliğim ve uc kedim var, evimde cok huzurluyum. Ama mutlu muyum işte ondan emin değilim. Yapmak istediğim cok şey var mesela yurtdışına hic cıkmadım. 80 kuşağıyım, bizim donemde yurtdışını bırak aileyle bile tatil yapılmazdı. Devam edeyim ; buyuk ailevi problemlerle buyudum, babamdan kaynaklanıyordu biraz da annemden. Ve ilk evliliğimi cok erken bir yaşta yaptım. Sonrası zor bela cehennem gibi gecen uc sene, boşanma, anneye kıyamayarak ve o donem yalnızlıktan korkarak baba evine donuş, yine eskisinden daha buyuk (boşandığım icin) ailevi problemler, hakaretler, uc sene kendimi ispat icin mucadele etmem ve sonra eşimle tanışmam ve ikinci hayat. Bu arbedede yurtdışını hic duşunemedim, hayallerim eşimle tanıştıktan sonra şekillenmeye başladı, ilk kez karışılıksız sevilince kendimi ve ne istediğimi fark ettim, kendimi sevmeye başladım, değer verdim, gercek Vive ile tanıştım. Hic hayal kurmadım 40 ’ıma kadar inanır mısınız?

Ama şu an hayallerimin hicbirinin olmayacağı gerceği beni cok uzuyor. Eşimin annesine ait evde oturuyoruz, bu yaz tadilat yaptırdık. Aracımız var, eşimin pandemiden oturu az kira alsak da bir ofisi var, evimize 10.000 civarı giriyor ama yetmiyor. Eşim pandemide bir sure işsiz kaldı o donem kartlara yuklendiğimizden aldığımız kart gidiyor nakit kalmıyor sonra haydi başa. Aysonu bayağı bayağı kriz oluyor hatta. Ve ben boğuluyorum. Değil yurtdışına gitmek, yasak olmasa İzmir ’e gidecek durumumuz olmuyor. Yazın uc gun Ayvalık yaptık uc ayda duzelmedi butcemiz, herşey ateş pahası cunku. Benim ailemin yazlık bir muhitte evi var, bildiğiniz gibi Datcada da bir ev var yazlık. (Yazın konu acmıştım) ailelerden bize kalacak bir dunya şey var ama konu bu değil konu benim hayallerimin imkansızlığı. Biliyorum ki TR ortalamasının uzerindeyiz ama olmayalım mı eşim muhendis ben 18 senedir calışıyorum universite mezunuyum ki bence az bile!

Bu sene kimseye hediye alamadım, anneme cicek gonderemedim, eşime bir şey alamadım, evi susleyemedim sonuk, sessiz, mutsuz girdim yeni yıla. İnşallah dun geceki gibi gecmez tum sene.

Cok mu gec herşey icin Mune sen de yaz ne olur Hayattan umidi kestikce sağlığım kotuleşiyor , kendime bakmıyorum, ot gibi yaşıyorum. O ulkeleri gorup, hayalimdeki o Urla ’daki evi alabilir miyim sizce? Ne olur beni kendime getirin ama kırıp dokmeden.

Yokuspokus
darkmore
MissCherryBlossom