son 1.5 -2 aydır hayatımın en sacma sapan, en zorlu donemlerini yaşıyorum. icimi dokmek istedim sabredip okuyanlara teşekkurler. maceralı konu.

yeni bir eve taşındık, annem ben ve kız kardeşim. annem de ben de calışıyoruz annemin kendi işi. ailevi bazı sorunlar nedeniyle anneannemle olan yaşam duzenimizden ayrılıp bu şekilde 1+1 bir eve taşındık. zaten en başından bu kadar kucuk bir yerde 3 kişinin yaşama fikri bile sacmaydı. kirası uygun hadi idare ederiz kliması var ısınma sorunu da olmaz, konum olarak cok guzel ulaşıma vs her yere yakın birkac ay sabrederiz dedik. ama ev gorseniz eve bile benzemiyor. uyuduğum yerde yemek yapıp aynı zamanda home office calıştığım icin tum hayatım bu sacma duvarlar arasına hapsoldu. zaten korona yuzunden sosyal hayat, gezme eğlence hic kalmadı. acık mutfak, bir yemek pişiyor koku her yerde. banyoda tesisat sorunu var falan. evin tek olumlu tarafı aydınlık, balkonlu ve guzel konumlu bir yerde olması. zaten bu halde bile sığmak, idare etmek zorken bir de komşu belası cıktı başımıza. ev sahibi alt katımızı it kopuk yeğenine vermiş, 19-20 yaşlarında sanırım tek başına yaşıyor. işsiz gucsuz pis bir serseri. ilk taşındığımıza pek bişey anlayamıyorduk kimdir nedir bilmediğimiz icin. gece sabahlara kadar bangır bangır muzik sesi geliyordu. ev sahibine soylediğimde oğrendim yeğeni olduğunu. sağolsun ilgilendi, uyarmış falan, 3 gun sesi kesilde 4. gun yine başıyor. zaten ev kucuk başka odada yatayım durayım gibi bir şansım yok. sabah 9'da mesai var gram uyuyamıyorum falan. anneme dedim ki taşınma işini hızlandıralım, bir yandan ev bakalım. ev bakıyoruz bakmasına da kafamıza gore bulamadık hala daha. neyse benim şikayetlerim devam etti tabii ev sahibine. bir ara yanına yengesi mi ne bir akrabası geldi taşındı. o gelince gece gurultu sorunu ortadan kalktı. ama cocuk normal değil yani yanına taşınan da kactı gitti tekrar yalnız kaldı. bu kez surekli bağırmalar, kendi kendine konuşmalar, devamlı gulmeler, kapı yumruklamalar falan. cocuk madde bağımlısıymış meğer sonradan oğrendik. kac kere akrabaları kapısına geldi yok milleti eve almıyor. biz de bir iki kez kapısına gittik uyarmaya, bize de kapıyı acmadı.

neyse dun gece bende film koptu. gece saat 1 olmuş bu yine cekmiş kafayı belli, surekli bağırıyor bir yerleri yumrukluyor eşyaları parcalıyor falan sanki deprem olur gibi bam gum sesler. bas bas bağırıyor devamlı. yeter be dedim yine amcasını aradım. bu yeğenine cozum bul yoksa elimden bir kaza cıkacak dedim. o da ben tansiyon hastasıyım beni bu saatte arama, elim ayağım titriyor git polisi ara şikayetci ol, ben insan sandım yeğenim dedim verdim ama ayın 9'una kadar evden atıcam onu babasıya konuşuyorum bana inanmıyor, istersen sen ara babasını dedi. (aramadım başıma daha buyuk bela olur diye) bir de bana diyor ki ben ayın 9una kadar sabredemem diyorsan evden cık o zaman dedi. tamam teşekkurler ilgilendiğiniz icin dedim kapadım. kaldı ki benim annem de tansiyon hastası ve dun akşamki kıyamet yuzunden odu koptu onun da. işin garibi ben polisi de aradım. polis geldi. ısrarla kapısını caldı caldı, herif acmayınca gitti. polisimiz de oyle kibar ki sanki normal komşu gibi caldı kapıyı ve acmayınca gitti. aradan 1 saat gecti polis yeniden geldi, bir aletle birkac kez kapıya vurdu, acmayınca yine gitti. iceride birini olduruyor olsa polis kapı acılmadığı icin donup gidecek demek ki bunu da oğrenmiş olduk.

hicbir şekilde işe guce kafamı veremiyorum. bilgisayar uzerinden calışıyorum ve doğru duzgun uyuyamadığım ve huzursuz olduğum icin odaklanma sorunu da yaşıyorum. işimde hataya pek yer yok hata yaparsam 3 kuruş maaşımdan da olabilirim. ama nasıl zor ve sacma bir donemdir ki emlak krizi mi var anlamış değilim. kiralar cok yuksek, tamam o kirayı oderiz diyoruz ama sanki ev kıtlığı var gibi. her gun sahibinden'de ilan kovalıyorum. tek cozum taşınmak, gurultu ayrı problem, evin kucukluğu ayrı problem. icimi dokmek istedim. boyle sorunlarınız varsa siz de yazın rahatlayın. ben ev ilanlarına internetten bakıyorum ama bu konuda arayabileceğim başka bir yontem (sokak sokak kiralık ev mi arayayım napayım bilemedim artık) varsa soyleyin. bir de işin kotu tarafı bu madde konusu yuzunden iyice tedirginim. ne kullanıyor ne cekiyor bilmiyorum, ailesi atmış başından. polis bile care olmuyor. kapıma dayanabilir, yolda orda burda onumuzu kesebilir. ben korkarım boylelerinden. kapıyı 3 kez kilitliyoruz artık. psikolojim alt ust oldu nedir cektiğim.