Kızlar selam. Duşun duşun kendimi yedim bari yazayım icimi boşaltayım.

Eşimle birlikte 10 gun once tup bebek tedavisi gormeye başladık. İlk deneyimimiz olduğu icin (doktorun da onerisiyle) strese girmemek adına ilk etapta kimseyle paylaşmayı duşunmuyorduk. Zaten farklı bi şehirde olduğumuz icin goz onunde bulunmadığımızdan bunun icin ekstra bi caba gostermeyiz gibi duşunmuştuk.

Eşimin annesi 4-5 yıldır kanser tedavisi goruyordu. İlac alıyodu arada kontrolleri oluyodu ama ne cok iyi ne cok kotu sabit bi durumu vardı. Bizim yumurta toplama gununde onu da hastaneye farklı bi sebepten goturduler ama sonrasında direk yoğun bakıma alındı. Surekli iletişim halindeyiz ama ne doktorlar ne hemşireler kesin bişey soylemediler bu bi hafta boyunca hatta dun durumunun iyi olduğunu, taburcu edeceklerini bile soylediler. Bizimkiler direk yoğun bakımdan hasta nasıl cıkarılır diye şuphelenince 1-2 soru sormuşlar doktor da siz hemşire misiniz demiş. Kızlar evet deyince durumu cok kritik hemen sevk edilmesi gerekiyor ama başka sorunlar da var şu an yoğun bakımdan hastayı cıkarmamız mumkun değil demiş. Şok olduk ya nasıl bi hastane yoğun bakımdan direk hasta cıkarıcaz deyip sonraki gun sırf hemşire diye bunları soyleyebiliyor nasıl hasta yakınları bilgilendirilmiyor. Eşim de hemen bizim durumu anlatmış. Zaten gelmek istiyoruz aklımız da orda ama bizim icin de riskli bi durum soz konusu demiş. Yeniden ablası aramış annemle alakalı iyi de kotu de bi gelişme yok bilinci acık ama bişey denmiyo ama umut da yok annem buradan cıkamayacak ama sizin en azından bi umudunuz var bişey olur gelmeyin demiş. (transfer olalı 1 hafta oldu)

Doktorumu aradım yolculuk yapabilir miyim diye ilk başta yapabilirsin dedi. Kalıcağımızı soyleyince zaten pozitif cıkarsa duşuk riski olabilir kontrole gelmelisin; negatif cıkarsa da hormon tedavilerine sıfırdan başlamamak adına tedavine devam etmek icin şehirden ayrılma seni iki şekilde de gormem gerekicek dedi.

İki arada bi derede kaldık. Beni zaten goturmek istemiyodu şu an en azından daha az etkileniyoruz diye ama bu haksızlığı nasıl yapayım ben eşime? Ya da beni gotursun hastaneye gelip giderken aklı bi de bende mi olsun? Ben de ikna etmek icin annemin yanına bırakıp oyle gitmesini soyledim ici rahat etsin diye. (Hepimiz farklı şehirlerdeyiz.) Anneme de bu durumu anlatmış olduk. Ama doktor gitme diyince o ihtimal de ortadan kalktı.

Askeri bi bolge covid sebebiyle ziyaretci alımı yasak annem yanıma gelemiyor. Annem gelemezse tek arabamız var eşim gidicek arabasız doktora gitmem mumkun değil oyle bi bolgedeyiz ve tanıdığımız yok.
Annem doktora gidemeyeceksen o zaman orda kalmanın bi anlamı yok diyo.
Eşim o zaman bende gitmem durumumuz netleşsin oyle gidelim diyo.
Ben de ikimiz gidelim risk alalım diyorum. Sonucta pozitif cıksa bile doktorun dediğine gore duşuk soz konusu. Yani sonucu beklememiz bişeyi değiştirmiyo. Gozu karartıp gidiyim bi sonraki regl donemine mi bekleyim? Bizim icin de surec kritik o yuzden bekleyemezdik ama ben gitmek istiyorum o kadar cok uzuldum ki direk eşimle gitmek yalnız bırakmak istemiyorum. Orda olmak istiyorum.
Pozitif cıkarsa ordaki duruma gore zor bi duruma duşer miyiz?
Negatif cıkarsa bunu insanların yanında oğrenince nasıl hissederim ne yaparım sonucta o da kolay bi durum değil.
Valizi yatağın uzerine koydum bakıyorum oyle.