Merhaba hanımlar,
Moralim gercekten cok bozuk.
Bu akşam kardeşimle kavga ettik sebebi de ekmek almaya gidecek misin diye sormuş olmam. Akşam yemeği yiyecektik anneme yemeği ısıtayım mı dedim kardeşin ekmeğe gitmeyecek mi dedi ben de seslendim ekmek almaya gidecek misin diye. Demez olsaydım bir anda so.... sana da ekmeğine de diye parladı ben de şok oldum bi anlıkla sinirle ne diyosun sen be diye seslenince kalktı geldi uzerime yurudu. Kıyametler koptu evde bana neler diyor, oncesinde de bir kac kere bakkala git demiştim vay efendim biliyormuş benim niyetimi ben onu markete gondermek istiyormuşum bir şeyler aldıracakmışım ??(ki tatlı istedi yapmayınca da bana hicbir şey yapmıyorsun sen diyor) ağzıma s..mış benim, sorunluymuşum ben manipulatifmişim, hastaymışım, benim bı hayatta bir b..k bildiğim yokmuş, aramızda 6-7 yaş var yok sen bensiz bir hicsin yok bir şey yapamıyorsun bas bas bağırıyor ben de durmadım bas bas bağırdım hakaretleştik bir suru. Ben de ona hayatta ne başarın var da sen bana bensiz bir hicsin diyorsun diye bir suru soyledim onu yapamadın bunu beceremedin diye yuzune vurdum. Utanıyorum bundan da. Bundan once de tartışmalarımız oluyordu mesela bana sen kimsin sen ne biliyorsun sen ne yapıyorsun diyor devamlı kendi yaptığı tek şey de evde oturup surekli oyun oynamak. Ben de yapmamam gerekeni yaptım farkındayım her şeyi vurdum yuzune ama sıradan kardeş kavgası gibi değildi yani beni bir kere doktora goturdu bir de sınav icin cıktı almıştı onları nasıl buyutmuş icinde bana sen bensiz bir hicsin diye nasıl bas bas bağırıp uzerime yuruyor.Normalde de sohbet etmek isterim azarlar beni, kes der, bi konu hakkında konuşmak isterim surekli hah bunu bildin adam mı oldun der. Yardımını isterim azarlar normalde de bas bas bağırır ama hic boyle bu kadar buyumedi ne hakaretler ediyor bana. Mesela normalde de oyun oynar bir şey sorarım hemen azarlar beni kızar. Hic bir zaman istediğim diyaloğu kuramadım kardeşimle ki gercekten cok seviyordum cok duşkundum. Yani maddi olarak bir şey yapamadım hic ama manevi olarak destek olmak istediğimde de hep kapıyı kapattı yuzume. Bir de rahatsızlığım olduğunu bile bile ustume geldi tartaklaştık şimdi de baya kotuyum bir ekmek meselesi nereye geldi nerede hata yaptım bilemiyorum kardeşim değilsin artık dedim ama inanın yazamadığım neler soyledi.
şoktayım daha anlatamıyorum bile olayları.. ben de gurur duyuyorum surekli kardeşim var bana destek oluyor diye her durumda herkese karşı savunuyordun yazıklar olsun resmen şoktayım. Olay oyle buyudu ki ne olume bile gelme bu saatten sonra kardeşim değilsin dedim. Kendimden de utanıyorum sessiz kalıp sakinliğimi koruyamadım diye kimseye de anlatamam bunu dertleşmek istedim