Merhaba hanımlar, size bugun başımdan gecen bir olayı anlatıp fikir almak istiyorum. Bu konu sabahtan beri icimi yiyor zira.
Bugun aylik alışverişe cıkmıştık. Market kapısının onunde bir cocuk bizi durdurdu. "Mendil satıyorum 8 aylık kardeşim var. Ona mama alir misiniz" diye. Boyle şeyleri asla geri cevirmeyiz. İnanc olarak da dogru bulduğum bu. Tabii ki imkan dahilinde. Bu cocuğu da geri cevirmedik. Tam kapidan girerken "abi bir de teneke yağ alir misiniz" dedi. Once bir şaşırdım. Tabii ki yağa ihtiyac olur her evde. Ama ısrarla 3 4 kez daha "ama bak şişe degil teneke" dedi. Bu beni şaşırtti uzdu de. Neyse markete girdik mamalar cok pahalıydı. Herkes az cok tahmin eder bir markete girip 2 parca bir sey alsak en az 3 haneli bir para oduyoruz artik. Gercekten gecen ayı da zor tamamlamıştık yani sıkışıklık vardı. Mama yerine bebe biskuvisi sut ve 1 litrelik yağ aldık. Eşim cocuğa vermeye gitti. Cocuk kabul etmemis. "Bundan degil" demis, "kardesim bunu yiyemez" demis ağlamiş yağı da almamiş biskuviyi de. Neye uğradığımı şaşırdım. Cok uzuldum. Imkanimiz olsa alırdık da. Gun boyu icim icimi yedi. Alsaydik iyi mi olacakti, cocuk neden aldiklarimizi kabul etmedi, yağı israrla tenekede istedi, hani ihtiyac sahibi olsa kabul ederdi diyorum. Acaba cocuğu buyuk marketlerin onune gonderip boyle seyler istetip onları satan bir ailesi mi var diye duşundum. Yoksa ihtiyac sahibiydi de gururu mu kırıldı diye yedim bitirdim kendimi. Sizin fikriniz nedir? İcimi rahatlatacak bir yorumunuz var mi? Sabahtan bu saate kadar bunun sıkıntısını cekiyorum. İcime dert oldu. Yorumlarinizi bekliyorum.