Merhaba.Cok eskiden buraya bir konu acmıştım.4 yıldır kurtulamadığım zehirli bir ilişkim vardı.Aldatıldım, kullanıldım.O zamanlar ben 21 o da 28 yaşındaydı.Şimdi ben 25 o 32.İlk ciddi ilişkimdi cok tecrubesizdim.Bir takım şeyleri sevgi, aşk zannediyordum.Kac kere hayal kırıklığına uğradığımı, kac sabaha uykusuz başladığımı hatırlamıyorum bile.Cok yalnız kaldım, kimselere anlatamadım.Herkesin boyle bir evresi olmuştur eminim.
Surekli kopup kopup donuyorduk birbirimize.Hicbir zaman pişman olmadı ama oyle gibi davrandı.Cunku hicbir zaman benim kadar ona katlanan biri olmadı, mecburdu.Her şeyin farkındaydım.En son gecen sene birlikteydik yurtdışı tatilinde orada bile bir takım şeylerini yakaladım.Turkiye'ye donduk aylarca goruşmedik.Sonra yine durduk yere geri dondu.İlişkimizi ciddi bir boyuta taşımaktan evlilikten vs bahsetti.
Zerre kadar umrumda değildi cunku artık soğumuştu bir takım şeyler fakat bu konuşmayı yaptıktan bir gun sonra bana hep bahsettiği, kendisini bu hale getiren eski sevgilisiyle yeniden instagramda takipleştiğini gorunce bir gece gozum dondu.
Telefon actım.O hicbir şey demeden once ağzıma gelen kufru sayıp sonrasında bana yaşattıklarının katbekatını yaşamasını, herkesi elinde tutacağını sanarken bir gece kendini yapayalnız kimsesiz bulmasını ve cok guvendiği maddiyatının kendisini mutlu etmek icin bile yetememesini diledim.Hicbir şey diyemedi kapattım telefonu.
Tam 1 sene oldu.Bugun mesaj attı.Bahsettiğin yalnızlıkla karşı karşıyayım ve maddi olarak cokuşteyim demiş.Konuşacak kimsem kalmadı kafayı yemek uzereyim goruşelım nolur diye yazmış.
İnanın cok uzuldum.Beter ol, oh olsun demek gelmedi icimden.Zor durumda olduğunu başkasından da duymuştum.Hakkında hayırlısı deyip engelledim.İcimde bir pişmanlık var.Boş yere ettiğim ah'lar değildi ama keşke diyorum demeseydim.Suclu hissetmekte haklı mıyım hanımlar.Kimseyle paylaşamadım bu durumu sizden yorum bekliyorum.
Guncelleme: Kızlar akıllandım sanıyorum ama ben hala safmışım
