Gunaydın . 27-28 yaşlarındaykz, 1,5 yıldır evliyiz ve Yakın tarihte duruşmamız var anlaşmalı olarak boşanıyoruz. Muhtemelen onceden gidip beklerim sonra o gelir. Kafamda senaryolar var. O senaryolarda bazen hic yuzune bile bakmıyorum . Bazen yanıma oturursa başımı omuzuna koyuyorum bazende hic bırakmayacakmışım gibi sarılıyorum daha bir cok ihtimal var acaba o ne yapacak konuşacak mı helallik vs isteyecek mi yoksa bir kenarda duruşmanın başlamasını mı bekleyecek...1 aydır hic konuşmuyoruz engellemiştim.Evi boşalttık ailelerimize donduk. Aslında kotu ayrıldık ama onu son kez goreceğim icin heyecanlanıyorum. Hic uzulmuyordum ama şuan yavaş yavaş ciddiyetini anladım ve depresyona giriyorum sanırım. Evimi cok ozluyorum, onu cok ozluyorum. En kotu anlarımızda bile şu ankinden daha mutlu ve huzurluydum.
O da beni ozluyor mudur?

(boşanmamızın bir cok nedeni var yani boşanın diyebileceğiniz konular barışmanın oluru yok yani)
Peki siz neler yaptınız o son gununuz de ağladınız mı onun onunde yada hic arkanıza bakmadan gittiniz mi ? O neler hissetti acaba..