Merhaba,
Belki bu kabusu yaşamış ve atlatmış birileri vardır diye umut ederek yazıyorum cunku bu illet umudumu da elimden alıyor artık. Bu noktaya geleceğini tahmin etmezdim ama inanın anne olma hayallerimden hatta evliliğimden bile vazgececek noktaya geldim.

Bundan 5 ay once psikolojik olarak cok kotu ve zayıf olduğum bir donemde aniden gozumde bir kızarıklıkla başladı her şey. Once onemsemedim arada olurdu damla kullanırdım gecerdi. Gecmeyince doktor doktor gezdim tedaviler işe yaramadı hatta ilaclar daha kotu etti beni. Sonra genel bir taramada toz ve polen alerjim olduğu cıktı ortaya. Alerji doktorları da bir suru tedavi denedi piyasada ne kadar ilac varsa kullandık yok en ufak bir iyileşme olmadı ustune alerji icin icilen haplar damlalar fısfıslar da yine beni daha kotu etti.

Alerji doktoru mecburen tedaviyi kesmek zorunda kaldı cevap vermiyorum diye ve belki bir ihtimal aşı care olur ama o da 5 senelik surec bu surecte hamile kalman falan nasıl olur bilemiyorum tam garanti veremem dedi.

Aşı seceneğini eleyip bir butuncul tıp doktoruna gittim. O da bu alerjinin altında başka bir şey var gibi dedi normal bir reaksiyon değil dedi ve şu an bağırsak tedavisi icin uygulanan bir diyeti uyguluyor 3 aydır. Bir suru takviye verdi corek otu yağı vitaminler falan filan ama hicbir şey işe yaramıyor. Her gun daha kotu oluyorum gozlerimden iltihap akmaya kirpiklerim hızla dokulmeye başladı. Alerji kirpik dibi iltihabına cevirdi yani ve yine hicbir ilac vs işe yaramıyor alerjik olduğu icin.

Evde ne kadar halı varsa attım, butun evi anti alerjik yaptım yatağıma varana kadar, durmadan deli gibi temizlik yapıyorum, evi, camaşırları her yeri her şeyi okaliptuslu sularla dezenfekte ediyorum yok. Dışarı cıkmak bile zulum olmaya başladı cunku gozlerimin yaşarmasından onumu zor goruyorum. Eve donunce de 3 gun kendime gelemiyorum.
Evin icinde de surekli temizlik yaparak kaşınarak geziyorum deli gibi. Eşimle dışarı cıkamıyorum, biraz kalabalık ortama girsem krize giriyorum, bunyem cok zayıfladı habire enfeksiyon kapıyor ve bir turlu atlatamıyorum. İnsanlar korkudan yanıma yaklaşamıyor, evime gelemiyor bir şey bulaştırırız da yine enfeksiyon kapar diye.

Mutsuz umutsuz bir kadın olup cıktım eşime ne olur bırak git beni iyileşmezsem boyle mutsuz bir kadınla hayat gecmez diyorum. Beni oyle gordukce sana gelmesin bana gelsin yeter ki boyle konuşma diyor ama dayanamıyorum onu oyle mahzun gormeye. Baba olmayı mutlu olmayı hak eden bir adam o ama sanki benim artık ona verebileceğim hicbir şey kalmadı gibi.

Yok mu bu pis illetten kurtulan? Son care aşıyı deneyeceğim ama doktorum bendekinin cok şiddetli ve değişik olduğunu yuzde yuz ondan da umut olmayabileceğini soyluyor.