Merhabalar,

direkt konuya gececegim. Uzun olabilir simdiden soyleyeyim.

Sevgilimin babasiyla sikintiliyiz. Kendisi emir verir gibi konusur benimle genelde. Hic hoslanmadigim bisey. Su yasima kadar annem babam bile benimle bu sekil konusmasi.

Sevgilimin babasi tanistigimizdan beri benden form veya belediyelerden randevu almami istiyor. Bu ricada bulunurken (rica degil, emir veriyor) su sekil soyluyor „hemen bana randevu al“, „bana oturma izinim icin islemi yaptir, bana acilen randevu al“, „cocuklarin pasaportu yenilenecek, bana hemen randevu al, bu isimi hallet“. Araba alir, onun icin de plaka islemleri icin benden randevu ister. Hersey hemen acilen olmasi lazim. Bunlari bana devlet memuru oldugum icin soyluyor ama calistigim yerde yeni sayilirim ve normal memurum, asla bi yetkim yok.

Defalarca hemen veya acilen bi randevu alma gibi bi yetkim olmadigini, herkesin haftalarca bekledigini soyledim. Sevgilimde keza oyle. Ama anlamiyor adam. Ceza yiyor, beni ariyor gel bak diye. Yok gel itiraz yaz bilmem ne yap. Sikildim artik bu durumdan. Almandayiz. Dili yok, konusamiyor, almanca bilmiyor desem ok anlarim ama biliyor, kendisi ve karisi. Gunduzleri evdeler, ben sabahtan aksama kadar calisiyorum. Kendi hayatimda da var ustelik. Derdim bana yetiyor. Ya anlamiyorum ki, cocuklar benim cocuklarim mi da ben pasaportlari icin gidip randevu alayim?! Anneleri oglene kadar yatiyor ben isteyken.

Son olay soyle patlak verdi. Tekrar benden bisey istedi, gittim, formu onune koydum, doldurman lazim dedim. Kalem alip onume koydu formu. Sevgilime bu sefer yumusak olmicagimi soyledigim icin o aldi formu ve ben doldururum dedi. Babasi hayir, sen degil o yapsin deyip tekrar benim onume koydu (bu beni su sebepten oturu sinirlendirdi; sevgilim bana babasina benim yapmak istemedigimi soyledigi halde „hayir o yapicak“ demis). Formu tekrar onume koyunca patladim (forma da adini, soyadini, dogum tarihini yazacak), „ben senin sekreterin degilim, surekli senin icin randevu alamam, form dolduramam“. Bana „cok mu zor“ dedi sok olmus yuz ifadesiyle. „Zor oldugu icin degil uslup denen bisey var, bana emir verir gibi konusuyorsun, annem babam bile boyle konusmuyor benimle, zoruma gidiyor“ dedim. Bana „ben seni aileden gordugum icin soyledim“ dedi ve sonrasinda „tamam bosver, bisey yapma benim icin deyip kustu. Resmen kustu. Surati dustu ve baska biseyle ilgiledi. Sevgilimle oyle kalakaldik. Bi 30 dk sonra da kalktik cunku bizimle konusmuyor, sevgilime bile evet veya hayir cevaplari veriyordu.

Sevgilim oncesinden bana hak veriyordu ama kendisi babasindan uzun sure ayri kaldigi icin pek tartismak istemiyor. Bana „seni tutarsam, babam kizar, babami tutarsam, sen kizarsin. Beni karistirmayin“ dedi, ki kendisi benim yanimda defalarca beni savundu ama anlamiyor adam. O da artik vazgecti.

Simdi ben ayip mi ettim? Cok kotu mu yaptim? Abarttim mi?