İyi geceler herkese. Merkur retrosu ve dolunaya ilave bitmeyen pandemiden sağ cıkabilenler el kaldırsın. Ben pek cıkamayacak gibiyim bu gece.

Bilenler, beni sekiz senedir hatırlayanlar bilir ailemle ciddi problemler yaşadım. Şu an televizyonlarda kamu spotu gibi verilen cocuklar ailelerin kusurudur temalı dizileri ben ustelik de psikolog bir anne ile yaşadım. Hal boyle olunca icten ice bir affedememe durumu oluştu bende. Tamamen kopmadım ama onları bir gun kaybedeceğim, gecmişte acı- tatlı anılar yaşadığım ve kabullenmek zorunda olduğum ailem olarak kabul ettim. Olumlerini duşunmek beni hic uzmedi, ki ben zaten sıralı ve acısız, hastalıksız olumu savunuyorum.

Ancak bugun Kandilli Kumburgaz-Buyukcekmece cevresinde anormal hareketlilik var diye acıklama yapınca icime bir okuz oturdu. Uyuyamadım bu saat oldu, hic hazır olmadığımı fark ettim bazı şeylere. Ofke dolu hatırladığım anılarımın ve kabuslarımın sahibi babam bile aklımdan cıkmıyor. Ailesiz kalmaya hazır olmadığımı hissettim.

Paylaşırsam okuz kalkar diye yazıyorum ama kalkmıyor, okuyan benden hal bıkmayan herkese teşekkurler.

Sağlıkla kalın.