Hanımlar, biraz dertleşelim ne olursunuz. Saat 6'ya geliyor, uzuntumden ne ağlayabiliyorum ne kafamdan atabiliyorum, cokta doluyum. Insan ilişkilerim hep iyi başlıyor, mukemmel gidiyor sonucu cok kotu oluyor, kotu bitiyor yani. Bu duruma cok uzuluyorum. Yalan soylemiyorum, samimi biriyim, yardım da ederim her arkadaşıma, ama onlar ilişkimizi bitirirken oyle nankorler ki, sanki benim hissettiklerimi onlar hissetmemiş gibi cekip gidiyorlar hayatımdan. Orneğin iki ortak arkadaşım beni sosyal medyadan cıkartmış, ne zaman bıraktıklarını bilmiyorum şans eseri denk geldim. Onları da cok sevdiğim icin bu duruma cok icerledim, birine defalarca yazdım en son aradım bana "yakın cevrem" vs dedi şoka uğradım, bana cok buyuk bir inceliği dokunmuştu o kadar yakın olduğumuzu duşunurken bir de... Diğeri ise bana cevap vermeye bile tenezzul etmedi. Ben sevdiğim insanlardan bu kadar kolay vazgecemiyorum. Anlamıyorum acaba sosyal medyada cok sık paylaşım yapıyorum diye mi bıktılar benden sacmalıyor olabilirim şu an.