Hanımlar, oyle bir hata yaptım ki.. bulunduğum şehre gelmemek icin beni yuz ustu bırakan , duğunden bir ay once, duğun provasına cağrıldığımız gun beni terkeden o itle nişan attıktan bir ay sonra buluştum ben. O kadar pişman oldum ki buluştuğuma. Nişan atmışım ama belki dedim pişman olur barışmak ister goruşeyim. Bana oyle iğrenc şeyler soyledi ki şok oldum. Goruştuk, hic bir mahcubiyet yok ve beni sucladı her zamanki gibi. Ben sabretmemişim beklememişim onu ben atmışım nişanı ! Neden geldin sen diyorum niye buluşmak istedin ? Son kez gormek istedim seni diyip ağladı. Cozum bulalım diyorum. Her şey bitti tekrar nasıl olacak ailelerimizin yuzune nasıl bakacağız dedi. Bana ayrılırken ne dedi biliyor musunuz?( Bunu soylememin amacı, icimde oyle bir kin var ki aradan aylar gectikce daha cok kinleniyorum. Sizinle paylaşmak istedim siz de bir şeyler soyleyin de iyice iyice nefret edeyim hic aklıma gelmesi diye)
Dedi ki eğer ilerde kocan seni yapamazsa cağır ben yaparım
Cok gevşek bir şekilde bunu soyledi . Ne soylediğini bilmeyen pislik bi insan olduğunu o gun cok daha iyi anladım
Kendimi cok sucluyorum nasıl buluştum onunla zaman gecirdim diye. Eğer buluşmasaydım vicdan azabı cekiyorum diyip ağlamasıyla kalacaktı
Ama vicdan azabı artık cekmiyor benimle buluştuktan sonra eminim buna . Ben goruşunce icini rahatlattı . Allah ’ın belası