Merhaba arkadaşlar gecmişinde yaşadığım ve unutamadigim olayı sizinle paylaşmak istiyorum. Cunku bunu kendime bile acıklamaktan hep kactım kimseyle paylaşamadim. Utandım şimdi geriye donup baktığımda hayatım koca bir sıfır ben 7yasinda tacize uğradım hemde annemin dayısının oğlu tarafından oda 18yasindaydi. Annemler bir yere gidince onu birakirlardi bize baksın diye. Bugun gene bizdeyken kardeşim televizyon izliyordu. Oda beni cağırdı uzan dedi oyun oynayalım bende uzandım oda ustume uzandı ben kalkmasını istedikce birazcık dur demişti. Ogun kendimden nefret ettim. Sonraki gunler beni yakaladikca goguslerime dokunuyordu bak kalbin burda diye. Ben artk uzak duruyordum ağlıyordum annemleri birakmiyordum.sonra bu şerefsiz başka bı şehire gitti.kurtuldum diye cok mutlu olmuştum. Ama o kadar acıli bı surecten sonra 16yasindayken şerefsiz abisi beni taciz etti hemde evliydi oda bize gelirdi. Ayaktayken kalcamı oksamisti. Kizlar bunu anlatmak benim icin okadar zor ki hic kimse bilmiyor. Bazen bogulcak gibi oluyorum ve surekli su icerek kendimi sakinleştirmeye calışıyorum. Benimde bir evladım var ve kimseye guvenip emanet etmiyorum sadece annem bakiyor. Ve kotu bı evlilikten sonrada gercekten dunyada Cook kotu insan var