Kızlar dun şiddet adlı bir konu acmıştım. Bebeğimi kaybetmemin uzerine eşimle sorunlar yaşadığımı anlatmıştım. Yorumlarınızı okudum Allah razı olsun hepinizden. Soylediklerinizden yola cıkarak eşimle biraz ayrı kalma kararı aldım. Bugun eşimin annesi ve babasıyla konuştum onlar da anlayışla karşıladı sağolsunlar. Annem de konuştu kızımı bu kadar hırpalaması ne demek oluyor diye hesap sordu sinirlendi. Kaynanam naifce konuştu uzgun olduğunu soyledi eşimle de konuştuklarını tepki gosterdiklerini soyledi. Kendimi berbat hissettim tabi bu konuşmadan sonra cunku mukemmel gecinen, uyumlu ailelerimiz vardı ve araya boyle bir olayın girmesi mesafeye , soğukluğa sebep olacak ve buna ben sebep oldum diye kendimi cok suclu hissediyorum.
İnsanları cok fazla onemsiyorum ben. Hakkımda ne dediklerini, ne duşunduklerini. Hayatta hep insanlara karşı kotu bir imaj cizmekten, yanlış bi algı oluşturmaktan korkmuşumdur. Şimdi duşunuyorum da o kavga anında kimbilir hergun yuzune baktığım komşularım neler duşunduler.. Dun gorumcem kaynanamlardaymış olayı oğrenmiş. Biz evlenmeden once birbirimizi cok severken, evliliğimize kısa bir sure kala, goruncemin evinde misafir olduğum bir gun , yanında aileden bir kac kişiyle birlikte yuzume bakıp bakıp gulmesi , fısır fısır konuşması uzerine (alaylı bir guluşten bahsediyorum) evini terketmiştim . Sonra benim yanlış anladığımı , cok alıngan bir insan olduğumu, gereksiz onları sucladığım soyleyerek kendini savunmuştu . Sonra ben gunlerce kendimi yedim bitirdim kızlar ben mi hatalıydım bende mi bi sorun var diye. Şimdi gorumcem cıkıp beni suclarsa gelin her zaman ki gibi alınganlık yapıp kocasını cıldırtmış diye? En kotusu de bebeğimi kaybettikten sonra toparlayamadım ben. Artık insanlar bana deli gozuyle bakıyor diye duşunup kahroluyorum. Konu eşimin işi uzadığı icin eve gec gelmesi uzerine beni bu halde yalnız bırakıyorsun diye tartışmaya başlamamızdı biliyorsunuz. Eşimle tartıştığımızı eltime soyledim mesela . Kendisini cok severim dertleşecek bir insana ihtiyacım vardı o an. Sağolsun yanımda oldu destek oldu ama şuan acaba hata mı ettim diyorum. Yarın birgun eşimle duzelirsek insanlar bizi kaale almayacak. Bunca şeyden sonra bunların evliliği cop sadece mutluluk oyunu oynuyorlar diye mi duşunecekler? Boşansam aynı şekilde annem surekli tepemde elalem ne der daha 6 aylık evlisin biraz fadekarlık yap acele karar verme diyor ki zaten karar verecek psikolojide değilim zamana bıraktım. Fakat evliliğimi tekrar yoluna koymak mumkun mudur ?Bu kadar insan yuz goz olduktan sonra tekrar yuz yuze bakılır mı unutulur mu herşey? Sanki herşey bitti mahvoldu afedersiniz b*ka battık gibi bi psikoloji icindeyim o yuzden herşeyi salasım geliyor. Sizde benzer şeyler yaşayıp durumu toparlayabildiniz mi sonradan? Bana verebileceğiniz tavsiyeleriniz var mı?