Uzun bir yazı olacak, baştan uyarayım ona gore okumak istemeyenler şimdiden cıkabilir. Noktaya virgule boşluğa cok dikkat edebileceğimi sanmıyorum, yazdıklarımda cok hata olabilir. Zira gozlerimde yaşlar varken goruşum cok net değil. Kusurum olursa şimdiden affola. Nerden başlasam da bilemiyorum dağınık bir yazı olacak galiba. Daha cok kendim icin yazıyorum cunku bana benden başka hic kimse yardım edemez. Şu yazıyı yazarken birşey olsa ve ben buharlaşıp havaya karışsam keşke. Yok olsam.
Gerizekalının tekiyim ben, aciz, beceriksiz, kimseye kendine bile faydası olmayan. Ruhum ben. Ruh gibiyim. Bu dunyada benden daha gamsız, benden daha isteksiz, benden daha tembel bir insan daha yok. Kime sorsanız benim hakkımda o bir ruh derler. Kimseye verdiğim birşey yok, cocuklarıma kocama bir faydam olmadığı gibi onlara engelim her konuda. Cocuklara sozumu geciremiyorum, kuralım sistemim duzenim yok. Ben durtulmesem 1 sene boyunca yattığım yerden kalkmam, telefon, kitap şeklinde hayatımı yaşarım. Her yaptığım tepkiyle dir. 12 yıllık evlilik hayatım boyunca kocama, evime, cocuklarıma onları mutlu edecek, icimden gelerek tek bir şey yapmamışımdır. Tepkiyle yapıldığı zaman da 3 gun surer. Hep soz veririm, kandırırım, duzeleceğim derim bu verdiğim sozler 3 gun surer. Daha sonra eski halime donerim. Senelerce kocamı kandırdım ben. Değişeceğim dedim hep dalga gectim onunla... Kocam benim yuzumden alkolik oldu. Hergun 8 bira icmeye başladı. Son 4 gunde 60 tane bira icti. Eskiden bu kadar icmiyordu. Ve bugun kredim tukendi artık. İnandırıcılığı kalmadı. Artık gitmem lazım. Giderken de cocukların bakıcısı nı duşunmeli ve ayarlamalyım. Cunku ben gidince annem bakamaz artık. Bu yazdıklarım benim duşuncelerim değil. Kocamın bana soyledikleri. Ve ben gecenin bu saati uzerimde montla oturuyorum. Ne zaman sokağa atılacağım diye. En son 1 saat sure vermişti. Sonunda surukleyerek atarım diye. Acıdı galiba. Ve ben 40 yaşında ki eğitimli, işi gucu olan kadın duşunup duruyorum. Ne yapacağım? Ameliyatlı ve karnımda hala dikişlerim varken. Belki de olmasa coktan atmıştı beni. Bu sefer arabanın yedek anahtarını da aldı. Girip araba da uyuma şansım da yok gecen seferki gibi. Beni tutan şey, hatalıyım ben diye kendimi suclayıp durmam mı acaba? Bilemiyorum...Her seferinde ben bu adamı mutlu edemiyorum haklı mı diyorum... Duzelirsem her şey cok mukemmel olur diyorum. Duzelemiyorum. Lanet olsun aynıyım hala... Hatalıyım ben ondan mı gidemiyorum. Ben neden gidemiyorum.