Herkese merhaba, cok uzun zamandır takip ettiğim siteye derdimi yazmak bugune kısmetmiş.. Hayatıma 1.5 sene once giren ilk erkek arkadaşımla 3 ay once nişanlandık. Başından beri korkunc bir ilişkimiz vardı ama hayatımda hic olmadığı kadar caba gosterip bir şeyler icin surukledim bu ilişkiyi.. En başından beri maddi, manevi fiziksel olarak somurulduğumu, yalnızlaştırıldığımı, sindirildiğimi duşunuyorum.. Bana, aileme saygısı yok surekli olarak beğenmiyorsan beni etrafta erkek mi yok git bul beni diyen biri, bense lutfen konuşalım oyle olur her zaman ama aşabiliriz diyen aptal. Surekli senin gozun zaten dışarıda, ben sana guvenmiyorum diyip her hareketimi kısıtlayan ama kendi cok rahat hareket eden biri. Benden 10 yaş buyuk maddi olarak istikrarsız bana yuklu borcu var, ilişkileri carpık yaşamış ve defalarca beni kıyasladı, birlikte olduğumuz an bile başka isimleri bana tanıyor musun diye sormaktan utanmadı, kucuk yerde yaşıyoruz tanıdık cıkmasından korktu sanırım evli barklı kadınlar.. Tum bunların farkındayım ve terapiye başladım ailemin daha bir şeyden haberi yok, ağlama krizlerim bitmiyor, bir daha mutlu olamayacakmışım gibi geliyor. Aynı iş yerindeyiz her gun gorecek olmak beni korkutuyor, nişan attı diyecekler ve kucuk bir yerde yaşıyorum bu beni korkutuyor, o her zamanki gibi gununu gun edecek ama ben kenarda kalıp karalar bağlayacağım ve hayatımdan daha seneler gidecek diye duşunmek beni korkutuyor, bir daha birini sevip guvenemem diye duşunmek beni korkutuyor. Anksiyetem var, bağımlı kişilik ozellikleri gosteriyorum ve onunla aramız kotuyken yoksunluk nobeti belirtilerim var resmen doktorum biraz zamanla her şey gececek diyor ama gececek mi gercekten?
Guncelleme:
Herkese iyi akşamlar hanımlar, uzun bir suredir giremiyordum yazan herkese teşekkur ederim. Bugun nihayet eşyaları verdim ve ailemle konuştum. Ben yine olur gozuyle bakmaya başladığım anda bak ben arada cekiliyorum kiminle istersen bakışır kendini tatmin edersin, yolumuza bakalım ama iş yerindekilere belli etme insanların ağzına laf vermeyelim sonra biz ne oluruz olumlu ya da olumsuz soz veremem dedi. Resmen kenarda bekleyeyim istiyor o biraz tur atıp gelecekmiş. Bu noktaya gelmesi gerekiyormuş benim yeter diyebilmem icin yeter yaptıkların dedim hayatımda hic kullanmadığım kelimeler cıktı ağzımdan oncesini sonrasını vurdum suratına icim rahat, canımın ici babam sarıldı ben seni uzmek icin hic konuşmadım ama icime hic sinmemişti biz hep yanındayız dedi. Nasıl insanlarla muhatap ettim diye kendimi yiyorum. Kimleri babamın karşısına cıkarmışım bir ona uzuluyorum bir de bu kadar kıymeti verdiğime. Gececek biliyorum tamamen, paramı da aldım ustune bir de paragoz damgası yedim. Aylarca para lafı etmeyen adam bana paragoz dedi cunku zamanında 6bine yakın verdiğimde paragoz değildim