Bilmiyorum bu bir dert mi ama cok dokundu bu yuzden paylaşmak istedim. Aslında oz ablam değil, bazı ailevi sebeplerinden dolayı kalacak yer arıyor tesaduf eseri tanışıyoruz, bizim evimiz musait annemler gel kal diyor. Yaklaşık 3-4 ay kaldı evimizde abla olarak gordum, kendi erkek kardeşimden ayırt etmedim o da oyle davrandı sağolsun. Bir tanıdığımız, bir cocukla tanıştırmak istedi kararı kendisine bıraktık tamam dedi. Cocukla birbirlerini beğendiler, evlilik hazırlıklarına başladılar ikisi de muhafazakar, ben hep bu kadar cabuk evlilik yoluna girmemeleri, iyice tanıması gerektiğini, soyledim beni cocuğu sevmemekle kimseyi beğenmemekle sucladı. Cevremde kim olsa erkenden evlenmemesi icin once uyarırım ama tercih kendisinin tabi. Bu arada cocukla nerdeyse her gun dışarı cıkıyorlar gece 11-12 gibi eve geliyorlardı, aracı olan kadın da bize her gelmesinde kızı gormediği icin nerede olduğunu sorduğunda cevap veriyorduk ve her gun her gun dolaşmalarından rahatsızlık duydu (kadın da muhafazakar). Kızla madem birbirinizsiz yapamıyorsunuz o zaman burada kalacağına git oğlanın evinde kal evlenin biran once diye konuştu. O zamandan beri hep bizim o tanıdığımız aracı olan kadına kendisini kotulediğimizi, onun o yuzden bizim evimizden ayrılması gerektiğini duşundu. Hatta aracı olan kadın bayağı baskı yapmaya başladı evlenmesi icin ben ona da kızdım yangından mal mı kacırılıyor neden bu kadar acele ettiriyorsunuz diye. Ama asla kızı aracı olan kişinin soylediklerine bizim soyletmediğimize ikna edemedik. Neyse evlendiler, nişan, soz, nikah bir cok şeyini bari en guzeli olsun diye uğraş verdik aradan birkac ay gecti, beni bir kere gel birlikte kahve icelim diye cağırmadı. Tamam cağırmasın yeni evli sonucta ama kız arkadaşları gelmişti beni yine davet etmedi, acık acık soyledim kırıldığımı. Beni halden anlamamakla sucladı, bu konuyu da bi şekil cozduk kendi aramızda. Ama yine sadece ben arıyorum, mesaj atıyorum hal hatır soruyorum bir yerden sonra rahatsız etmesem mi psikolojisine girdim. Gorumcesi onlarda kalıyordu 20, yaşında kız koyden geldi kızı alıp biraz gezdirelim dedik annemle hem de karı koca biraz başbaşa kalsınlar. Kızın telefonu yanında yoktu akşam 6-7 gibi oldu ben bi yengemi arayabilir miyim beni merak etmiştir diye sordu, endişelenmene gerek yok yengen merak ederse arar hem dedim annem de “yavrum telaş yapma yengenler bizi biliyo zaten icin rahat olsun” diye ekledi. Kız tamam o zaman dedi sonra bana tekrar sordu verdim telefonumu aradı. Bilmiyorum burada yanlış bir diyalog mu var abla olarak gorduğum insan ertesi gun annemi telefonla arayıp bağırıp cağırıyor. Gorumcem beni aramak istemiş buna bile musade etmemişsiniz beni nasıl gorumceme şikayet edersiniz zaten sen de kızın da beni hic sevmediniz gibisinden. Biz onu konu komşuya kotulemişiz, gorumcesine kotulemişiz. Beni, annemi, kardeşimi hepimizi telefonundan, instagram hesabından silip cıkarmış. Dediğim gibi bir dert değil ama cok dokundu, ben bir hata mı yapmışım, tamamen silinecek sucum nerede arayıp bulamıyorum.