Yaşadığım her kotu olaya goğus geren germeye calışan icinde yaşayan olmak insanı kaskatı yapıyor..

Ama bu akşam kızım okula gitmek istiyorum diyerek icli icli ağladı kendimi o kadar suclu o kadar aciz hissettim ki... lanet olsun dedim icimden. Ama şu covid belasına ayrıca pislik bir insanın bize attığı maddi kazık yuzunden de gonderemiyoruz.

Ayrıca evimiz yan daireden rutubet cekmeye başladı alerjik astımımız var ilerleyecek diye korkuyorum ozellikle buyuk kızımın odasının bir duvarı patlak. Her zaman illa bizim şansımıza mı diyorum şukrediyorum ama neden diyorum.
Yok ki elimizde avucumuzda şu devirde ancak takla attırarak donduruyoruz bazı şeyleri...
Cok darlandım,iki gozumdende usul usul akıyor gozyaşlarım...

Kotu gunlerin kotu insanların kotu enerjilerin bir an once başımızdan gitmesini evrenin pozitifliklerle mutluluklarla kaplanması tek temennim