Erkek arkadaşımla ayrı yerlerdeyiz artık bu beni cok bunaltıyor. Annesine cok duşkundur eskiden oyleydi yani şuan eskisine gore cok iyi. Eski zamanda annesinin bana soylediği cok kırıcı şeyler oldu o yuzden erkek arkadaşımla cok kavga ettik şuan erkek arkadaşımla eskisi gibi değil hatta eski duşuncelerini soyleyip sana ne kadar ayıp etmişim falan diyor. Ama biz ailesi yuzunden 1 yıl civarı kavga ettik cok kotu zamanlarım oldu cok uzuldum kendimi cok yıprattım onlar yuzunden. Ve ben bunları icimden bir turlu atamıyorum. Sevemiyorum ailesini. Hatta kıskanıyorum bile. Ailesini ovduğunde annesinin yemeklerini anlattığında sinir oluyorum. Annesiyle oturmalara gider her yere gider bunları kaldıramıyorum garip geliyor bana.bu yuzdende surekli erkek arkadaşıma soru soruyorum napıyosun ne konuşuyonuz gibi ya da oturmaya gitceğinde gitme evlenincedemi gitcen annenle heryere diye. O da hayır diyor ama inanmıyorum kıskanclıktan.

Kendi memletinde kucuk caplı işlerde calışıyor biz goruşemiyoruz diye virus bitince benim yanıma gelip iş bakcak.
Babasına anlatırken benim olduğum yerde iş bakcağını soylememiş. Onların memlekette iş imkanı sıfır oyduğu icin burdan bakcak. Ama babasına derken burda iş bakcağını soylememiş başka yere gidip bakcam baba demiş. Bende neden acıkca soylemedin dedim. Aynı şey dedi ha başka yer ha senin olduğun yer dedi oyle tartıştık biraz sizce bendemi suc var cok mu bunaltmışım kıskanclığımlada zaten surekli soru soruyorum (babası daha once karının ağzına cok bakılmaz demişti bende o yuzden acıkca sormadığına takıldım)