Merhaba arkadaşlar acılmış konuya surekli yorum yaptığımı fark edip kendi konumu acayım bari dedim.

Yaklaşık 3 senedir Doğu Afrika'da izole bir koyde multeci kampında calışıyorum. Gonullu statusundeyim ve maaşım cok fazla değil. Dolar uzerinden kazandığımız icin TLye cevirirsek evet iyi bir para ama burası cok pahalı şoyle soyleyeyim. Kurumun guvenlik oturmamıza izin verdiği beş altı tane ev var koyde. Ve paragoz ev sahipleri yuzunden expatlere verilen bu evlerin kirası 700 dolardan başlıyor. Elektrik su masrafları Turkiye'nin kac katı bilmiyorum. Korona doneminde otobusler yasaklandı. En zaruri ihtiyaclar icin başkente gitsen ozel arabalar 200 dolara goturuyor. Turkiye'ye yılda bir gidiyorum bilet 1000 dolar. Ve hayatım cok zor. İşim de zor.

Neyse ki Turkiye'de aynı multeci kurumunda Guneydoğu illerimizden birinde işe girdim. Mart başında ulkeyi terk edeceğim. Şu an birkac gun izin aldım toparlanmak icin. Taşınacağım ilde ofise yakın oturmak istiyorumcunku pandemide toplu taşıma kullanmak istemiyorum. Ofise yakın evler cok pahalı cunku anladığım kadarıyla şehrin biraz ciks bir yerinde ofis. Eşyaları filan da sıfırdan almam lazım beyaz eşyalar cok pahalı.

Benim sorunum şu ki bu ulkede herkes benden surekli borc istedi beyaz olduğum icin. Ve ben de herkese verdim. Yetmedi Turkiye'deki arkadaşlarım da habire istedi, dolarla kazandığım icin. Ve ben multeci kampında tecavuze uğrayan insanlarla calışarak eşşek gibi travmatize ola ola kazandığım parayı ona buna yedirdim. Şu an ev taşıyacak param yok.

En son mesela şu oldu. Bu koyde camaşır makinesi yok ve haftada iki defa yarım gun camaşır yıkayan ve evi temizleyen bir yardımcı hanım geliyor evime. Bu hanım bana koyde temizlik icin normalde verilen fiyatın 3 katını soylemiş. Ve ben bunu fark ettiğimde parayı azaltmadım veya kadına artık gelme diyemedim cunku emek somuren pozisyonuna duşmek istemedim. Bu arada arada bana su filan da alıyordu, 3400 frank olan fiyatı bana surekli 10 bin frank diye soylemiş. Bunu da bana ofisin evde gorevlendiği guvenlik gorevlisi kadın soyledi, "Seni cok seviyorum ve bu kadının sana yalan soylemesini istemiyorum bunu bilmen lazım" yazmış Whatsapptan. Bunu oğrendiğimde cok kızdım ama sadece oğrendiğimi soyledim, işten cıkaramadım cunku hamileydi. Bu arada evlendiğinde bir suru para verdim, evlilik hediyesi aldım. Bebek beklediğini oğrendiğimde bir suru bebek eşyası getirdim Turkiye'den onun icin. Maaşımdan avans istiyorum kocam pandemi sebebiyle işten cıkarıldı dedi bir suru para verdim avans diye hicbir garantim olmadığı halde. Pandemide uzun sure hic gelmedi camaşırlarımı kendim yıkadım yine de maaşını yatırdım mağdur olmasın diye. Hamile kalınca "emin misin calışabilir miymişsin doktor ne dedi, bak gelmeyebilirsin hic sorun değil" diye yuz kere sordum. Ama o karşılık olarak bana yalan soyleyip benden para koparmaya devam etmiş. Bebeği olacak diye goz yumdum.

Dun ulkeye doneceğimi haber verdim ağlamaya başladı. Biz ev yaptırıyoruz sen gidince ikimiz de işsiz kalıcaz ne olur gitmeden bana yardım et dedi. Bende oyle bir para zaten yok arkadaşlar yani evet biraz biriktirdim ama dediğim gibi ancak taşınmaya yeter o da zar zor. Evet bebek arefesinde işsiz kalması kotu ama ne yapabilirim. Benim de durumum kotu. Ama her gun arıyor duygu somurusu yapıyor. Kendimi kotu hissediyorum.

Ev sahibim de kendi paramla aldığım eşyaları bana bırakabilir misiniz bana yardım edebilir misiniz diye darlıyor bir yandan.

Turkiye'den 20 yıllık sozde en iyi arkadaşım artık borc vermedim ve ona bu konuda birkac laf soktum diye ortak arkadaşlarımızın olduğu Whatsapp grubunda bana "sen beni anca gureşte yenersin" "siz ailecek delisiniz" gibi mesajlar yazdı. Artık icim soğudu ona karşı da. Ha sen beni ancak gureşte yenersin dediği de şu, bir halay videosu paylaşmış birinin duğununden, manyak manyak oynuyor ben de "kanka benim koordinasyonumu da bozmuşsun" yazdım. Bu bana "sanki normalde maddi manevi cok dengedesin de" dedi. Ben de "ama damat halayında seni yenerim kabul et" yazdım, o da "sen beni anca gureşte yenersin" yazmış kotu kalpli insan. Burada kiloma atıf yapıyor. Bu kiloları yaşadığımcok buyuk bir travma sonrasında aldığımı, major depresyon hastası olduğumu, 25 kilo verdiğimi, hepsini biliyor, yine de sureklikiloma laf sokuyor. Sonra da surekli "seni cok seviyorum, en yakın arkadaşım, ruh eşimsin" yazıyor. Boyle yazınca kendimisuclu hissediyorum, cok zor zamanlar gecirdi o da, sabırlı ol diyorum. Ama artık kalbimde o muhabbeti hissedemiyorum malesef.

Hepsine engeli basmak istiyorum.

Aslında durum cok acık ve net ama yine de suclu hissediyorum. Bu insanlarda mı suc yoksa bende mi? Haklıyım değil mi ya? Cevap vermek zorunda bile değilim değil mi bu insanlara?