herkese merhaba,bugun yaşadığım bir olay uzerine bu konuyu acmaya karar verdim.
eşiyle bağrışan, tartışan onun kucuk te olsa saldırısına uğrayan kadınlar ben de dahil cokca olduğunu duşunuyorum.
normalde boyle bir durumda elim ayağım boşanır benim,tansiyonum duşer,ne yaptığımı bilemez hale gelirim ve bu durumdan nefret ediyorum.
sonradan duşunce neden o anda bir şey yapmıyorum diye duşundum.genelde vucudum bu panik ve korku halinde gucsuz kalıyor; yani tansiyon ya da şekerim duşuyor ki hep yere duşuyorum baygınlık tarzı bir hal geliyor.birşey yapmaya fırsat bulamıyorum.olan olsun ve bitsin diye beklediğimi fark ettim,etrafımda o sırada olan biteni de fark edemiyorum.şok hali de olabilir.
ama bunları duşunce kendimi şartlamaya başladım.bir daha bu durum başıma gelirse cocukları odadan uzaklaştırmalıyım,kendim odadan cıkmalıyım.bunlar mumkun değilse kendimi savunmalıyım.
şimdi bugune geleyim.kızım salondayken kapı sıkışıp kalmış ve acamamış,kilitli olduğunu sanınca ağlamaya başladı.ben yatak odasında bebeği emzirerek uyuttuğum icin hemen kalkamadım ama tahmin ettim kapıyı niye acamadığını.kızım ağlamaya devam edip kapıyı da yumruklayınca kardeşi de uyandı.babası da yan odada biliyorum ve duymamasına imkan yok.bebeğim de uyanınca onla birlikte gidip salonun kapısını actım ve baktım cok ağlamış kızım.cok sinirlendim eşime.sen duymadın mı ki niye gidip bakmıyorsun dedim.uyanık olduğu icin duymamasına imkan yok,kulağının dibinde davul calınması gibi bir ses cunku cıkan.eminim ben gidip halledeyim diye gitmedi her zamanki gibi.biliyorum duydun mahsus gidip bakmadın,hep boyle yapıyorsun ya ciddi bir şey olmuş olsaydı dedim.
bana bir tekme savurdu.yine cocukların yanında.o anda bilincimi acık tutup etrafıma baktım.her zamanki gibi korkmamaya calıştım.yerde elektrik supurgesinin sopası vardı,onla vurdum ona hafifce.o da baktı benden karşılık gelince daha da sinirlendi.sırtıma yumruk bir tekme daha deyince.canım oyle yandı ki.aldım yine o supurge sapını bir gecirdim ona ofkemle cok sert vurdum ohhhhhh,elime sağlık icim bir soğudu.kactım hemen başka odaya,o da canının acısıyla arkamdan koştu ama kapıyı acamadı,ben de bağırdım sen benim canımı cok yaktın ben de seninkini yaktım dedim.
sonra duşundum.acaba karate kursuna gitsem mi diye,hic te şaka değil.amacım adam dovmek değil ama her ofkelendiğinde bana her istediğini yapabileceğini sanan kocama karşı kendimi savunmam gerekiyor.boşan kurtul diyen olacak,zaten uzun surecte duzelmeyen şeyler sebebiyle olacak olan o fakat biz kadınlar da kendimizi savunabiliriz.buna benzer tecrube yaşayanlar var mı merak ettim.