Merhaba.
Konumu cok iyi bilenler vardır, şaşıracaksınız muhtemelen ama 10 Şubat sabahı boşanmam gercekleşti. Fakat boşanmadan 20 dakika kadar sonra -eski- eşim pişmanlıkla hoykurmeye, ağlamaya, "ben ne yaptım" demeye başladı ve boşanmayı iptal ettirmek istiyor. Benim boyle bir duşuncem yok, ancak onun bu durumundan rahatsız mıyım yoksa bu bana bir guvence mi sağlıyor anlayamıyorum kendimi.
Beklediğimden iyi, hatta hayalini kuramayacağım kadar iyi durumdayım, bu bana inanılmaz ve "gecici" geliyor. İcimden bir ses surekli "yakında mahvolacaksın, kahrolacaksın, elini kaldıramayacak hale geleceksin acıdan" diyor. Cunku hep oyle olurdum. Cok bağımlı olduğum bir insan. Dokuz senelik gecmişimiz var.
"O barışmak istiyor diye iyiysem" diye duşunup cok ama cok korkuyorum. "Boşandım ozgurum" psikolojisi mi bu ve gecici mi? Ara sıra kotu hissediyorum boyle bi' koyuyor fakat genel anlamda iyiyim. Bu bana cok tuhaf geliyor.
"Yakında mahvolacağım" korkusu ve "o barışmak istiyor diye iyiyim" korkusu beni mahvediyor. Boşanmış arkadaşlardan tecrubelerini dinlemek isterim.

Selamlar.

Guncelleme: Tarih 27 Temmuz, hala cok iyiyim şukur