Bilmeyen kalmadı herhalde bu forumda abimle yaşadığımı ve abimden cektiklerimi. Neyse biz a sehrindeyiz abimle ailem b şehrinde yaşıyor. Benim iş yerimle evin arası cok uzak 1-1.5 saat ve 3 aktarma en iyi ihtimalle arada saatleri kacırıp taksiyle gittiğim falan da oluyor. Ayrı eve cıkacağım okula yurume mesafesinde bir ev buldum. Ev arkadaşıyla benim yola verdiğim parayı kira olarak vereceğim. Neyse abime soyledim o bır iki vazgecirmeye calıştı sonra sen bilirsin dedi. Babama soyledim kıyamet koptu bağırıyor "Ya o evde kalıp calış ya memlekete gel" dedi. Neymiş ayrı eve cıkarsam buraya gelir beni zorla memlekete gotururmuş. Sen kimi goturuyorsun ya dedim. Oraya da gelmeyeceğim burada da durmayacağım dedim. A şehrinde ev var Ocak var senin ne işin var başka yerde dedi. Ben her gun 1-1.5 saat yol cekmek zorunda mıyım abim goruyor ne kadar zorlandığımı dedim. 25 yaşındayım ders calış atan dediniz calıştım kazandım atanacagim daha ne istiyorsunuz siz benden dedim. Kendi kafana iş yapma dedi. Kapattım telefonu yuzune. Sinirden titriyorum memlekete donunce aylık 200-300 TL harclık verecek her şeye karışacak. Burada calışıyorum kendi paramı kazanıyorum calıştığım gunden beri 1 TL olsun para istemedim, oğretmenim insanlar bana saygı duyuyor ama kendi ailem beni insan yerine koymuyor.