Sadece ic dokmek icin yaziyorum.
Actığım konulardan sonra hicbir duzelme olmaması sebebiyle (temmuzdan beri) radikal değişiklikler yapmaya adım atmıştım.
Eş musveddesi ile hic ilgilenmiyor ve zorunlu olmadıkca iletişim kurmuyorum.
Terapistin ve musveddenin isteği ile aile terapisine gidiyoruz iki aydır. Terapist ısrarla birbirinize jest yapın diyor. Sanki asıl sorun buymuş gibi. Once jestlerle başlayıp sonra sorunları cozmeye calisacakmisiz. Ben jest falan yapmak istemedigimi soyledim. Beni on yıldır maddi manevi ezen ve ailesine ezdiren, aileme sebepsiz dusman gibi davranan bir insanimsiya jest yapmak, odun vermek, yaptıklarını gormezden gelip pekiştirmek istemiyorum. Yıllardır ne zaman alttan alsam, gormezden gelsem utanıp kendine cekiduzen vereceğine yeni bir duzenbazlik peşine duştu.
Neyse uzatmayayım. Terapist karşılık vermezsem haksızlık olur diyor
Gelgelelim bu adam, o donem ailesiyle iş cevirip bana ve cocuklara resmen kazık atti. Gecmişte de sık sık benzer şeyler olmustu. Cocukların rızkını, ortak kazancimizi ARTIK onlara yedirmek istemiyorum diye babası bana hakaret etti en son biliyorsunuz.
Bunlara rağmen eş kişisi ciddi bir tepki koymak yerine sadece "askitoyla boyle konusamazsiniz" demiş (!) guya ama her gun birbirlerini hicbir şey olmamış gibi arayıp yuz yuze goruşmeye devam ediyorlar. Ama benden ozur dileyen olmadı tabii. İstediğimizi yapar, soyleriz sen kimsin modundalar.
Bunlar yasandiktan sonra doğum gunumde (temmuzda) kucuk bir pastayla gecistirdi hediye almadı diye cok uzulmuştum. Cunku pişmanlık gostergesi, bana değer verdiğini gosteren kucuk bir hediye alır sandım. Uzulduğumu soyledim, acıkca bir hediye istedim, kalbim yumusasin kucuk bir hediye al dedim. Almadı. Gunler sonra ben sorduğumda "sen al ben parasını veririm" dedi. İlk defa o an gercekten değersiz olduğumu net anladım. Eskiden sadece aptal yerine koyduklarıni sanırdım. Meğer hicmisim. Her seferinde hatasını anlamıştır diye duşunurken bu sefer bayramımi kutlamadi. Ardından oğretmenler gununu kutlamadi. Şimdi terapi alıyoruz, biraz ise yaramıştır diye duşunuyordum. Cunku psikoloğun yonlendirmesi ile bir demet papatya ve uc dort adet gul getirmişti eve. Peki bugun tek kelime etmemesi, kucucuk bir şey almaması... Aklımla mi oynuyor sizce? Ben biliyorum biz onun umrunda değiliz de... peki ya hem bana hem psikoloğa neden boşanmak istemediğini, bize değer verdiğini soyleyip boyle psikolojik şiddet uyguluyor?
Psikolog, huzursuz olmamak icin ailelerle goruşmeyin dedi birkac hafta once. İyi de huzursuzluk veren, evin icine her şeye mudahil olan, surekli para talep eden onun ailesi. Niye bedeli bizimkiler oduyor? "Bana ve aileme saygı istiyorum bundan sonra. Yoksa boyle devam etmeyeceğim" dedim net olarak. Bir aydır bu şartımi duşunuyormuş beyfendi. Beni kandırıyor. Bu kadar fedakarlıgima rağmen bu kadar nankorluk goreceğim, bu evliliği bu insanların kotuluklerinin bitirecegi aklıma gelmezdi. Sizce aklımla mi oynuyor, ne yapmaya calışıyor?