Merhabalar,
Iki bucuk yıllık evliyim ve bir bebeğim var. Eşimle severek evlendik. Nişanlıyken aslında eşimin ailesinde bir takım tuhaflıklar fark etmiştim ama eşimin bana karsi hicbir kotu tutumu olmadığı icin ve sonucta ayrı yaşayacağımız icin en cok da eşime kiyamadığım icin ayrılmadım. Ama evlenince sorunlar başladı. Annesi surekli bize karışıyordu. Eşimle ikimiz de kpss ye hazırlanıyordum , evlenince evden hic cıkmayıp ders calıştık. Sonra eşim atandı. Doğuya yerleştik. Ben hÂl sınava hazırlanıyordum, yazları tatil olduğu icin memlekete gididyoruz ve kpss de yazın olduğu icin ben yine sınava hazırlanıyorum. Kayinvalidem surekli benim dedikodumu yapan oğluyla sevgimizi kıskanan bir insan, yani oğlu beni dovse sovse belki kıskanmayacak ama bizim birbirimize duskunlugumuz onu cok rahatsız eder, surekli bana laf sokar dedikodumu yapar, sınavı kazanmaz inşallah, evde yemeği kim yapacak... gibisinden konuşur ben de bunlara gelemem ve hep eşimin başına gecerim. Sonra da kavga. Esim hic annesine laf ettirmez hep beni haksız bulur evlenmeden once boyle olduğunu bilseydim vazgecerdim ama beni cok yanılttı cok hayal kırıklığına uğradım. Kayinvalidem beni butun aileye duşman etti yavaş yavaş, kimle iyi anlaşıyorsam aramı bozdu. Nedeni benim sınava hazırlanıyor olmam diye duşunuyorum. Cunku surekli onun yanına gitmiyorum,onunla gezmiyorum, dedikodu yapmıyorum diye... başka da bir neden bulamadim.ilk once kayınpederimi soğuttu benden. O da surekli sınavımı sorup duruyor. Babama kazanmasına gerek yok oğlumun maaşı ikisine yeter diyor. Daha ben kazanmadan millette bir telaş yaşanıyor, bize geldiklerinde kitap gorseler tuhaf bakılıyor. Esim kazandı ve biz doğuya yerleştik cok sukur uzaklastik. Ama her yaz surekli bizi rahatsız edip karışıyorlar. Bu sene malesef eşimin kucuk kardeşini kaybettik. Pandemi sebebiyle de okullar acılmayınca 6 ay memlekette kaldık. 6 aylık hamileydim kardeşi vefat ettiğinde ve cok zor gunler gecirdik. Bu surecte 1 ay boyunca kv gidip geliyorduk evimiz iki sokak otedeydi. Sabah gidip gece donerdik. Sonra benim doğumum yaklaştıkca ben bazen gitmemeye başladım. Bazen de gun icinde kendi evime gidip dinlenirdim . Burda eve gdip dinleniyorum diye laf ediliyor. Cenaze zamanı kv beni butun gelen gidene rezil etti oncesinde, hep oturuyorsun diye milletin icinde bağırdı durdu.. Ben şok.. orda iş yapacak bir suru kişi varken her şeyi benden bekledi ki hamileliğim sorunlu, kanamalı geciyordu. Oğlunun acısıyla bile benle uğraşmaya devam etti. Cok sasirdim. Herkesin icinde hele bağırmaları beni cok soğuttu. Zaten ev cenaze evi gibi değildi. herkes yarın ne yiyeceğini konuşuyordu, yok sarma yapalim, yok borek şaşkınlık icindeydim. O surecte yasamadigim sey kalmadi. Arabamizi esimin abisigil surekli alip gezmeye gidiyorlardi (onlar da pandemiden dolayi islerinin oldugu yerlere donemediler. ) ben minibuslerle hastaneye gidiyordum kanamam olurdu arabamiz hic bizde kalmadi, bir buyuk abisi bir kucuk abisi surekli benim hamile oldugumu, bize lazim oldugunu bildikleri halde alıp Bodrum'a Marmaris'e gezmeye giderlerdi. Sonra benim kanamam oldu yine minibus, taksi... Birgun eşim lazim oluyor, doğum yaklaştı diye arabayı istedi, kıyamet koptu,yok kufurler bilmem neler, karı ağızlı demeler eşimle bana neler dedi buyuk abisi ,arabamızı istedik diye, iste bundan sonra iş cığrından cıktı. Eşim bana karsi cok değişti her şeyde bana yardım ederdi, ben ders calışıyorum diye bana evde yemek bile yaptırmazdı. Bu olaydan sonra doğum yaptım sezeryanli olarak, dikişlerim iyileşmedigi halde bebek bir yandan halsiLik bir yandan, bu durumlarda bile hic yardım etmez oldu ve aşırı sinirliydi bana karsi. Dogumdan sonra Ailemin evinde kalmak istemistim ama babam ayıp olur diye izin vermedi kendi evimizde kaldik. Doğum sorasında yalnizdim, esim de hic yardim etmedigi gibi surekli kavga cikardi.kucuk bebegimiz varken ustume yurudu. Kayinvalidemin 2 senedir yapamadigini abisi 2 dk yaptı, eşimi soğuttu benden, hamilelik surecim cok sıkıntılı gecti sonrası cok sıkıntılı gecti. Bir gun eşim lambayı kapat dedim diye olay cıkardı, bana kafanı koparırım dedi kavga cıkartası varmış resmen ben bu olaydan sonra cok soğudum 1 aylık bebeğim var ustelik toparlayamadım kendimi. Kardeşinin acısına vermeye calıştım ama biliyorum o abisisn lafindan sonra bana karsi değişti. Esim ailede surekli ezilen bir şeye sesi cıkmayan biri o yuzden abileri babası annesi eşime ve bizim evliligimize cok karışır her şeyi de soylerler kucuk abisi de evli ama ona kimse karışamaz eltim de o yuzden cok rahattır. Ama bizim hamileyken kendi arabamızı elimizden alacak kadar bize karışırlar. Bu durumu bu sene yeni Anladim malesef. Ama her şeye rağmen eşimin benden soğumasını bana o lafları etmesine dayanamıyorum. Abisiyle doğumdan once barıştılar bi ozur bile dilemedi bizden yuzsuz yuzsuz cocuğumu okşadı.bir de bunlar ailecek doğum olunca benim ailemi kıskanmaya başladılar oraya gitmemizi istemediler onların gelmesini istemediler eşim de ailemin evine gittiğimizde yuzu asık olurdu cocuğu sevdirmek istemezdi kendi ailesinin yanında cocuğu elimden alıp hep beraber severlerdi ven uzakta kalırdım. Eşimden doğumdan sonra o kadar korktum ki artik nasıl davranacağımı bilemiyordum . Babam da hep beni haksız bulur orası ayrı mevzu . Kendisi bi yapida
Olduğu icin onceden kac kere baba doğumda yanınızda kalayım dediğimde beni kabul etmedi kendi eviniz varken olmaz dedi beni cok kırdı babama da artik bu saatten sonra gidemedim. Tek carem geri donuştu. Sonunda biletleri aldık, doğuya donduk. Esim eski haline donmeye başladı ama ben ondan soğudum, su an tam eskisi gibi ama ben olamıyorum. Boyle ne yapacağımı da bilemiyorum. Cocuk olmasa coktan ayrılmıştım, hazmedemiyorum başkaları yuzunden bu hale gelmeyi, onu yine eskisi gibi sevmek istiyorum ama olmuyor, bana cok hakaret etti, unutamiyorum.