Sevgilimle ayrılalı bir hafta oldu ama aynı ortamdayız . Aynı şirkette calılıyoruz. İster istemez goruyorum onu dayanamıyorum icim acıyo (şu an icin ikimizinde iş değiştirme ihtimali yok) Yoluma devam edemeyecekmişim gibi geliyor. Her gorduğumde suclu o olduğu halde boynuna sarılasım geliyor. Şu an evde hic bir şey yemeden mide bulantısıyla ağlayarak oturuyorum. Acının zirvesi diye bir şey varsa tam oradayım. Birkac gun once adım attı. Ama tuttum kendimi. Ona donmemem lazım. Cunku biliyorum donersem daha kotu şeyler yaşanacak. Ama boyle de nefes alamıyorum. Nolur yardım edin nasıl gecer bu sancı? Abarttığımı duşunebilirsiniz inanın başkası anlatsa bende oyle derdim. Ama bağıra bağıra ağlıyorum resmen durmuyor ağlamam can acım