2.5 senelik evliyim. Cocuğumuz olmuyor. Duyduğum gorduğum her şeyi deniyorum ama olmuyor. Eşimin ailesi cok ısrarcı başa cıkamıyorum. Olmadığını bile bile ısrar etmenin mantığını anlamıyorum. Tedavi sureci gecirdik ve bunu soylemek zorunda kaldık. Bunu duyunca daha bir yuz buldular ve surekli akıl verme cabası icerisindeler. Başka doktor araştırın. Gelinin yatması gerekiyorsa yatsın vs. Israrlarından hic vazgecmeyecekler. Bunu bir kere soylerse anlarım ama defalarca soyleyince amacları ne merak ediyorum. Delirmek uzereyim. Kayınvalidemle mecbur kaldığım icin konuşmak zorunda kaldım. Ve dedim ki ikide bir bu konuları konuşmayalım. Olursa soylerim bir şey demesem olumsuz olmuş denektir dedim. Ona rağmen haftada bir doktor bir şey dedi mi sonuc ne oldu vsss vssss. Kayınbabam bundan yuz buldu tabi her hafta eşime oneriler sunuyor amaclı ne bilmiyorum. Galiba bizi yetersiz goruyorlar, yeterince elimizden geleni yapmadığımızı duşunuyorlar. Ve sanırım cocuğun olmayışından beni sorumlu tutuyorlar. Ama alnım o kadar ak ki ben de hic bir sorun yok Allah biliyor. Ben 27, eşim 30 Yaşında. Cocuk da değiliz yani surekli sorunca akıl verince bir şeyler mi duzelecek acaba merak ediyorum. Eşim bir şey diyemiyor annesi babası olunca. BEn desem kotu olacağım. Karı koca arasındaki meseleye neden karışırlar cozemiyorum. Hem kayınvalide hem kayınbaba kendi bildikleri doğru sanıyırlar ve onların istediği gibi davranalım istiyorlar. Cok pimpirikliler bir yere gitme hasta olursun, doşekte otur, yerde oturma, şoyle yap boyle yap. Ben bu kadar baskıya otoriteye alışık değilim. Delireceğiimmm fikirlerinizi bekliyorum. Bana suclayıcı fikir değil de cozum yolları sunarsanız cok sevinirim.