evet erkek arkadaşımın yuzune aşkım ,canım, hayatım bile diyemiyorum yada o demeden seni seviyorum diyemiyorum illa ki once o diycek sonra ben bende seni seviyorum diycem.. 3. senemizi bitirdik artık resmen sorun haline geldi bende o kıyamam herşeyi der eder ama bende yok,o kadar belli ediyor ki o kelimeleri duymak istediğini ki hakkıdır zaten dile kolay 3 sene oldu ama hala ben diyemiyorum utanıyorum,aşkımm diycem mesele aaa diyorum kalıyorum resmen yok devamı gelmiyorcıkmıyor.. o bana hic ismimle hitap etmez boyle olunca bende oyle seslenmek istemiyorum hic hitap etmeden bir şekilde konuşmaya bakıyorum .mesele gecen gun alışverişe cıktık bir elbise giydim kabinden cıktım ona gostericem oda biraz ileri gitmiş gormuyor cıktım oyle bekliyorum beni gorsun diye yok gormuyor baya bi bekledim hadi sesleneyim dedim yok yine cıkmıyor o kelimeler en son resmen cocuğa bi bakar mısın dedim ya guleyim mi ağlayım mı bilemedim,annem bile farkında ayıp artık ya baban gibi olma(babamda anneme diyemezde utanırmış oyle diyor) sen kızsın tatlı dilli ol diyor ama yok diyemiyorum.hatta arkadaşlarımda fark etmiş bak lionessss bizi o gibi hayal et alıştırma yap falan diyorlar onları bile sevgilim gibi hayal edince cıkmıyor ağzımdan.. o kadar cok demek istiyorum ki ama yok yenemiyorum bu şeyi resmen artık takıntı yaptım her gun yanına giderken bu sefer diycem diyorum ama yine diyemeden eve donuyorum