Arkadaşlar beni bir suredir rahatsız eden bir konu var. Bir arkadaşım var, beraber okuduk, bir sure beraber calıştık. Herşeyimizi bilirdik, eskiden epey yakındık.

Evlendiğinde ilk gece korkusu yaşadı, ona cok destek oldum aşması icin, ayrıca o donem cocuk duşunmuyordu, bu konuyla ilgili bana surekli mesajlar atıp duruyordu, ben de o donem cocuk sahibi olmayı duşunmuyordum ve aklına takılanlara cevap verip destek oluyordum ki o donem depresyondaydım ustelik. Ayrıca işle ilgili sorunlarım da vardı, akşamları cok erken uyuyordum, telefona pek bakmıyordum... Ama yine elimden geldiğince yazışıyorduk.

Birgun bana aniden "ben hamileyim sonunda amacıma ulaştım" dedi. Cok sevindim. Guzel dileklerde bulundum. Lakin şaşırmadım da değil, istemediğini soyleyip cocuklu kadınlardan dert yanan kişi bir anda hamile kalmak icin aylardır cabaladığını soyledi. Bir bildiği elbet vardı. Sevincini paylaştım. ancak tavırları zamanla tuhaf bir almaya başladı. Bu sefer de surekli cocuk yapmakla ilgili mesajlar atıp benim neden cocuk sahibi olmayı duşunmediğimi sorgulamaya başladı. Ki sebebini de bildiği halde. Her mesajına o ağır depresyonuma rağmen cevap verdim. ( oysa kimseyle bir gram konuşacak halim yoktu o donem)

Ancak benim depresyonum gitgide icinden cıkılmaz bir hale gelmişti, işten ayrılmayı duşunuyordum. Yani kısacası kendi derdimle meşgul idim, aşırının aşırısı uyuyordum. Arkadaşın yazdığı mesajlara son donemlerde bakamıyordum bile. Sonra bana "neden yazmıyorsun, hamile olduğumu soyledim yazmamaya başladın" gibi sacma cumleler kurmaya başladı ki icinde olduğum durumu bildiği halde. Acık acık "iyi değilim, surekli uyuyorum, telefona bakmıyorum" da demiştim.

Lakin bende, bu arkadaşıma karşı o olaydan sonra bir soğukluk oluştu. Soğukluğun nedeni bana takındığı tavır. Bu tavırları ilk tanıştığımızda da vardı, ama bu kadar ağır değildi. O donemden sonra iyice arttı; surekli bir laf sokma, acık arama, aşırı merak ve moral bozma havası icinde. Aynı sektorde calışıyoruz, ve sosyal medyadan surekli beni takip ediyor, işle ilgili can sıkıcı bir mevzu olduğunda bunu hemen yuzume vuruyor. Geciştiriyorum, konuyu değiştiriyorum. Acıkcası şimdiye kadarki bu uzun surecte hicbir zaman kırıcı konuşmadım. Bu yaptığını yuzune vurmadım. Her zaman nazik ve kibar oldum. ancak artık canım iyice sıkılmaya başladı.

Cok uzattım. Sizce arkadaşımın boyle davranmasındaki sebep ne olabilir? fikirleriniz onemli...