Herkese iyi gunler diliyorum. Bir onceki konumun devamı niteliğinde bir konu acmak istedim. Cunku artık iyice sıkışmış ve cıkmazda hissediyorum kendimi. Eşimin hakaret dolu sozlerinden, onun ailesi ile olan uzaklığımdan, yıllardır mutlu olamadığımızdan bahsettim. Bir aydır yine kavgalıyız. Her hareketimden anlam cıkarıyor. Anlam cıkaracağı hareketler de yapıyorum galiba bilerek. Annesiyle konuşuyorum ama cok sıcak degil mesela. Kendimi cok kotu bir insan olarak hissetmeye başladım. Eşim kotu sozler soylediğini ama bunların sebebinin ben olduğumu, onun hatası olarak elimde sadece sozlerinin olduğunu soyluyor. Yani sormak istiyorum. Hakaret, bağırıp cağırmak, aşağılamak bir sorun değil midir? Bunları soyledin deyince de onlar sadece soz, sen her zaman şekle onem verirsin, yuzeysel bir insansın diyor. Kafayı yemek uzereyim. Bana karşı icinin rahat olduğunu, istersem boşanabileceğitimizi, benden gule oynaya boşanacağını soyluyor