Merhabalar bunların hepsini ağlayarak yazıyorum.. Eşimle anlaşamıyoruz saygımız kalmadı. Bana şerefin onurun yok menfaatin icin herşeyi yaparsın dedi.. Bi kadına soylenecek en ağır kelimeler.. Ailemle tartıştık ve gerginliğim ister istemez onada yansıdı. Fakat yansıyabilir hayat bu nasıl gulduğumde neşeli olduğumda seni seviyorum diyosa uzgun olduğumdada diyebilmeli. Oysa eşim annesiyle babasıyla aylarca goruşmemişti ve bu surecte hep destek olmuştum ona. Hic kimse yoktu yanında sadece ben vardım. Eşime ne zaman ailemle tartıştığımı soylesem her seferinde ben seni iyi şımarttım yok kimse benim gibi davranmaz sana. Kimse bnm gibi sevmez seni Demeleri bitmiyor. Gururumu cok kırıyor kızlar.. Kucukken babamdan hic sevgi gormedim buyudukcede evin kucuğu olduğum icin kim ne derse desin buyuğundur susacaksın ozur dileyeceksin diyerek gecti halada oyle. Bana kucuklukten beri bıraktıkları en kotu şey ise ailem yuzunden Duygusal bir kişiliğim oldu haksızlık karşısında bile ozur dilemeyi oğrettiler bana.. Bende bir bireyim genc kızım kendi hayatıma dair kararlarımın hepsini ailem veriyor. Bazen sil hepsini hayatından diyorum.
Sonra annemin uzulmesini istemiyorum neyse diyorum..
Eşimede emeklerimden utan dedim..
Babam kardeşlerime bu duygusallıkla hic biryerde barınamaz diyormuş. Yuzune bunu bana sen yaptın baba demek isterdim ama diyemiyorum..
icimdeki sesi bile susturuyorlar..
Eşim sevgiliyken bile babamın yapmadığı babalığı yaptı bana hakkını yiyemem..
Yada ben ailemi ve eşimi cok şımartmışım. Kafam cok karışık eşim ve ailem yuzunden cok bunaldım..