Aslında bu pek dert gibi değil. Ama tavsiye istiyorum. iş,okul gibi ortamlarda bir gruba dahil olamıyorum.Kimseyle tabiri caizse "en yakın arkadaş" olamıyorum. Genel olarak kimseyle sorun yaşamam, karşılıklı yardimlasırım. Selamlaşıyorum,yeri gelince 2-3 kelime sohbet ediyorum ama o kadar. Ortamda kimse aaa karamel i de arayalım demez kimse aa karamel inde fikrini alalım demez. Aslında yalnızlıktan hoşlanırım ama iş yerinde mesela bir sorun oluyor kimseye anlatamıyorum. İşvereni dedikodu gibi değil de ya boyle bir şey yaşadım ne yapabilirim gibi. Mesela iş yerinde arkadaş grupları birbirinin reklamını yapıyor daha one cıkıyor belki ben daha iyi iş yapiyorumdur ama daha geride kalıyorum. Veya muduruyetle cay kahve kakara kikiri oluyorlar surekli (Allah muhabbetlerini arttırsın) o yuzden mudurumuz onlarla bir sorun yaşamıyor gormezden geliyor veya dedikleri dikkate alınıyor. Ben bir hata yapınca sert tepki alıyorum. En basitinden yaşadığım ufak bir sorunu anlatayım mudurumuz bir keresinde diğer oğretmenlerle organize değilim diye eleştirmişti fakat ben diğer oğretmenlere mesaj atarım sorarım onlar benimle organize calışmaz. Universitede de derslerde grup odevi olurdu ben yalnız kalırdım. Kendimi cok kotu hissederdim. Bir gruba dahil olmak insanlarla samimi olmak icin nasıl davranabilirim ? Kimseyle kotu değilim ama kimseyle cok iyi de değilim