Merhabalar. Nerden başlasam bilemiyorum. Uzun olacak biraz. Kırgınım, uzgunum... 8 senelik evliyim. 3 yaşını bu ay bitirmiş bir kızım var. Eşimle kacarak evlendik. Ailemin haberi vardı eşimden ama gurur yaptı ozellikle annem istemiyorum deyip kestirip attı. Ona araştır, al onune konuş bi yanlışı yada sorunlu birşey gorursen bırakıcam tamam dedim. Annem kabul etmedi. İş inada bindi. Babam bu surecte yurtdışında calışıyordu. Bende salak gibi seviyorum ya, annemede inat olsun bigun bir kavga sonrası yaşadığım şehri terkettim.
Evlendik 15 ay kayınvalimle yaşadım. Dunya tatlısı bir insan kendisi. Hic bir kotuluğunu gormedim. Bırakın kavgayı tartışmadık bile hic. Eşim babasıyla anlaşamadı ve benim ailemin yaşadığı şehre geldik. Tabi ailemle zaten goruşuyordum ben kusluk olmadı. Neyse taşındık calıştık sıfırdan hayat kurduk. Bu surecte eşim aileme karşı tavırlanmaya başladı. Ara ara tartışmalarımız oluyordu. Derken evliliğimizin 3. senesinde bebek icin karar verdik kızıma hamile kaldım. Hayatımız tam anlamıyla alt ust oldu. Hamileliğimle beraber eşim değişmeye başladı. Benmle beraber temizlik yapan, muhabbet eden, neşeli adam gitti hic bir işe elini surmeyen, evde her kavgada kufur, hakaret eden, aşağılayan bir adam. Cok ayrıntılara girmiycem. Ozetle dayak yedim defalarca. Saclarımdan surukleyip eve kilitledi. Kavgalarımızın birinde emine bulutun eşi tarafından katledildiği donemdi. Bana senide emine bulut gibi keserim dedi. Surekli olmamakla beraber siddet devam etti ve yakın sayılacak bir zamanda boşanmak konusundaki ciddiyetimi ona actım. Daha oncede defalarca soylemiştim ama beni ciddiye almıyo ısrar edincede, kızımı almakla tehdit ediyordu. Neyse bir suredir şiddeti cıkardı hayatımızdan. Soz verdi son dayak yediğim seferde. Eğer bir daha olursa ya gitmene izin vericem yada ben gidicem diye. Dayak bitti ama kufur, hakaret, aşağılama, eleştiri kat kat arttı. Eğilip yerden cop almayan adam evde yaptığım herşeyi ama herşeyi eleştiriyor. Temizlik, yemek asla beğenilmiyor. Surekli ağzında bir laf evi b*k goturuyor. Hergun supurduğum ev icin kullandığı laf bu. Aşırı hareketli bi kızım var butun gunum koşturmaca. Bu arada aramızda 7 yaş var. Hic bir hizmetini aksatmadım. Ama yaranamadım adama. Ben daha cok cabaladıkca, o daha cok eleştirip, aşağılamaya başladı. Kızımıza aşırı duşkundu. Cocuğa bile katlanamıyor. Surekli bağırıyor. Kızımın doğumguni icin anneme gelicektim zaten. Gecen aydan beri konuşulan konuydu. Geliceğim gun kavga, kıyamet. Bi şekilde geldim ve artık aileme herşeyi anlattım. Babam geri gondermek iatemiyor beni. Yani ailem arkamda. Planımız dun gelip, gece kalıp yarın taksiyle geri donmemdi. Dun akşam aradım ve bikac gun daha kalıcağımı soyledim. İkimizede biraz huzur gerek, kafa dinle sende dedim. Olay koptu. Beni asla dinlemedi zaten. Cıldırdı. Ağza alınmayacak kufurler, hakaretler. O kadar bağırıyor ki cığlık atıyor sanki. Olum tehditleri. Kızımı almakla tehditler. Yarım saat icinde taksiye atlayıp donmemi yoksa kendini olduruceğini ve beni surumlu tutucağını soyledi. Beni dinle diyorum. Ama asla kabul etmiyor. Yarım saat verdi donmem icin. Ama donmedim. Tekrar konuşmadık. Tek istediğim biraz ara verip işlerin nasıl gittiğini gormekti. Nankor olmakla sucladı. Şuan donmek istemiyorum cunku ona guvenmiyorum. Onu terkediyorum olarak aldı bunu ve geri donuşu yok dedi. Olmasın zaten ama bu kadar pisleşmesi cok korkunc. Onunla savaşmak istemiyorum. Cunku gucum yok. Evimi ozledim şimdiden. Nolucak bilmiyorum. Araftayım sanki. Dua edin lutfen.