Merhaba arkadaşlar... Daha once de bu konuya benzer bir konu acmıştım,ne yapsam duzelemiyorum. 35 yaşında memur oldum,okuduğum branşta... Ancak ozguvenim ne yapsam yerine gelmiyor. 1 sene oldu başlayalı,pandemi girdi araya,esnek calışma derken doğru duzgun totalde 6 aydır calışıyorum diyeyim.Ama hala yeni işe başlamış gibi stresliyim,yapabilecek miyim becerebilecek miyim korkusu var. İşi oğrenmeye calışıyorum,cozmeye gayret ediyorum kendi cabamla ama olmuyor,başımdaki amir ben oğrendikce yeni yeni şeyler cıkarıyor,doğru duzgun oğretmeden yap diyor,yapmaya calışıyorum yapamayınca berbat,ezik hissediyorum. Oysa soyledim ona,14 yıldır meslekten ayrıyım ve teknik olarak nerdeyse sıfırım dedim.Cunku o zamanki oğrendiğimiz teknik konular bugun temelde mantık olarak aynı ise de teknolojik acıdan aynı değil,genel gecer kurallar da keza oyle.. Oğreniyorum,yapıyorum da ama bazen oyle işler veriyor ki,icinden cıkamıyorum,mecburen yardım isteyince bozuluyor sanki... İşi doğru duzgun oğretmeden iş beklemenin mantığı nedir? Allah şahit uğraşıyorum,yapıyorum da ama,yetersiz hissettiriyor bana... İşe gitmek hayalken,şimdi stres kaynağı oldu bana... Ve birimde sabit eleman bir tek ben varım,her şey bana bakıyor,kim ne kitlerse artık... Amirle konuşsam, bi şekilde işlerin yurumesi lazım diyecek,cunku ben en başında ya yapamazsam dediğimde, yapacaksın,caresi yok demişti. Baskılama değildir de nedir bu? Hanımlar,lutfen icnitmeden yorum yapın olur mu? Biraz desteğe ihtiyacım var,psikolojim bozuk,her gece kabuslarla uyanıyorum.