Merhaba arkadaşlar nerden nasıl başlasam bilemiyorum. Bu aralar biraz sıkıntılar yaşadık eşimle. Elimizde olan ev icin ayırdığımız parayı benden habersiz iş icin kullanmış. Kazanacakmis yine.. Ben oğrenince kabullenemedim affedemedim. Neyse sonunda barıştık. Şuan iyi olmaya calışsam da psikolojim cok etkilendi. Sonsuz guvendiğim eşime artık hicbir konuda guvenemiyorum. Ayrılmak istedim cocuklar var. Sahip cıkacak bir ailem de yok. İşim de yok. Artık moralim yerine gelmiyor, kendimi cok uzgun caresiz hissediyorum bazen. Eşim herşey iyi olacak diyor. Ama zaten başta iyi hissetmediğim evliliğim bu defa soylemeden bişeylere kalkışması yuzunden guvenimi iyice sarstı. Boşanma gibi bir luksum olmayınca da evliliğimi daha mutlu yaşanılır hale getirmek icin evliliğin ilk gunlerindeki gibi o gelmeden hazırlandım,kari koca durumlarımız normalde olduğundan daha iyi oldu ama benim yaklaşımımdan kaynaklı. Tabi arada o kafamda atamadığım gelgitler oldu kendisine de"affedemiyorum"dedim. Konuştu ikna etti ama onun dışında oyle oturup bir sohbet edelim,ilgimi hissettireyim olmadı. Ben evliliğimde cok yanaşmadığımı duşunerek evliliği daha iyi hale getirmek adına yanaştım. Beni daha cok sever yakınlık duyar ve bi şeyler saklamaz belki diye. Ama dun fazla yuz vermiş olacağım ki akşam yatmadan once 'ben diğer odada yatayım mi sabah kalkmam zor oluyor. Nasıl olsa sabah istediğiniz gibi kalkarsiniz "dedi. Kucuk cocuklarım var, gece gec yatiyorlar. Cok uzuldum ama belli etmedim olur dedim. Bugun işten geldi konu oldu' yattığım yer rahattı yarın obur gun senle yatarız orda' dedi. Ben" yok sen yat biz rahattik"dedim ki alakası yok. Tabi o da "ciddi misin tamam o zaman"dedi. Kendi kendime duşundum bu son gunlerde yaşadıklarımızın psikolojisini atamadığım halde o bana yanasacagina ben yanaştım ve ustune istedigi şeye bakınca bilmiyorum ben mi abartıyorum ki abartmıyorum ama siz ne yaparsınız bu durumda? Yardımcı olursanız cok sevinirim..