Merhaba hanımlar,
Ben soze nasıl başlayacağımı bilemiyorum, ama lafım başta kaynanalara, lutfen merhametli, vicdanlı, eşini seven, eşine sahip cıkan, onu uzmekten ve ona zarar gelmesinden korkan, eşine karşı saygılı, eşiyle artık ayrı bir aile kurduğunu ve ilk duşunmesi, fikir alışverişi yapması gereken kişinin eşi olduğunu oğullarınıza oğretin ve oyle yetiştirin.
Eşimle 2 sene once tanıştık, tanıştıktan 2 ay sonra nişanlandık ve o yaz evlendik. Eşimle evlenmeden once cok mutluydum, uzun zaman sonra beni ilk defa gulduren, cok mutlu eden bir insanla birlikteydim, bana evlendiğimizde de hic bir zaman tavrının değişmeyeceğini her zaman boyle olacağını, kopruyu gecene kadar ayıya dayı deme gibi birşey yapmayacağını vs. soyluyordu. Ama her zaman tuhafıma giden başta bu kadar sorun etmediğim ama evlendikten sonra da fazlasıyla artarak devam eden durumlar oluyordu. Evlendiğimiz gunden beri temizlik takıntısıyla, kilo takıntısıyla, kıl tuy takıntısıyla, kendi ailemin yanındaki samimi davranışlarıma olan takıntısıyla, evlilik hayatımıza zarar verdiğini nişanlandığımızdan beri aramıza bir kara kedi gibi giren ruh hastası arkadaşıyla olan samimiyetiyle, fikrimi alması gereken konularda fikrimi almamasıyla, eltime benden daha cok değer vermesiyle beni bunalttı. (eltim 2 cocukla kaynanamlara yalnız kocası olmadan tatile gelmiş, kaynanamlardayken ben eltime yemek yapmadım, eltim bebeği var(2,5 aylık) o cocuklu kadın kendi yemeğini kendisi yaptı diye bana demediği etmediği hakareti bırakmadı,ben kotu oldum, benim hamileliğimi duşunmedi, karısının hamile olduğunu hic duşunmedi, sofra taşıttı, ağır su şişesi taşıttı, ama ne vardı alt tarafı 5 kg taşıyordum ona gore.) (Evi iki gunde bir supurur, tozlarını alır, wc banyomuzu da supururdum elektrik supurgesiyle, haftada 1 veya 2 kere wc banyoyu silerdim. İki gunde bir camaşır makinesini calıştırır, her gun bulaşık biriktirmeden bulaşık makinemi calıştırırdım. Ama eşim bayram temizliği gibi temizlik yapmadığım icin surekli eleştirir surekli benimle tartışırdı. Dolapları duzenlesemde onun istediği gibi olmadığı icin yine beğenmiyor ve soyleniyordu, hala da oyle. Herşeye bu kadsr karışmasından bunaldım, beğenmiyorsa kendi yapmasını benim onun gibi bakmadığımı, evimizin temiz ve duzenli olduğunu soylediğimde de bana karşı suratı asık duruyor ve kendi yapmak zorunda kaldığı icin konuşmuyor tavır alıyordu gerci hala da oyle. Kendisi istediği gibi salak salak konuşma vs der ama ben aynısını ona dediğimde beni itip kakar filan. Bunaldım yani. Hicbir zaman beğendiremedim adama kendimi. Hep kotu oldum.160 boy 65 kiloyum, evlendikten sonra 5 kg aldım, kollarım kalın, bacaklarım kalın diye hep lafını yaptı, benden kilolu olanları bile benden zayıf gordu ve bana hep kilolu muamelesi yaptı. Karnımı severken bile "bebeğim annenin gobek tuylerinden seni sevemiyorum(ayva tuy), annen kilolu, annen şoyle boyle" filan diyor.) Ufak bir kavgamızda elinde ne varsa fırlatmaya calışmasıyla, sozlu şiddetiyle beni bunalttı. Hep ozur dileyip aynı şeyleri tekrar yapmasından, bana karşı anlayışsız olmasından bunaldım.
Hamileyim şuanda, hamile ve hassas olduğumu duşunur belki bebeğine birşey olmasın diye ona gore davranır diye duşundum ama o da yok. Lafta bebeğim, bebeğimi cok seviyorum vs ama lafta. Seven, duşunen insan eşini uzmez. Uzuntuden uyuyamıyorum. Eşimin bu davranışlarını gormeden hamilelik surecimi en sağlıklı bir şekilde nasıl gecirebilirim? Kalp atışlarımı uzuntuden tum bedenimde hissediyorum.