Merhaba herkese,

Buraya ilk defa tavsiye almak icin yazıyorum. Amacım yapıcı olmak, o yuzden gaza getirici yorumlar yazmayın lutfen.

10 senelik evliyiz eşimle 2 tane tane de cocuk var. Eşimin babası biz evlenmeden yıllar once vefat etmiş, kayınvalidemin kendi evi var ama bizde de kalır, bazen 6 ay bazen de bir sene kaldığı oluyor. Şimdi pandemi olduğu icin memlekete gondermek istemedik pek. Hoş ben de geldi mi gitti mi cok karışmıyorum. Gel desem cocuklara bakmak icin mi cağırıyorsun oluyor, git dersem vay sen beni istemedin mi. Kayınvalidem aslında iyi birisi, cocuklara da bakıyor, yemekleri yapıyor. Ben de elimden geldiğince yardımcı olmaya calışıyorum, akşam eve geldikten sonra istemezse hic iş yaptırmamaya calırım. Asla da yardımcı almak istemez, teklif etsek bile bozulur . Cocuklara da baktığı icin epey yoruluyor. Dun cocuklardan kucuk olanı arkadaşı ile oynasın diye ailecek goruştuğumuz birinin cocuğunu cağırdı. Ben de akşam anne istersen tatlı yapayım sen de yorulursun hem cocuğa bak hem misafir ağırla dedim. Evde tatlı var diye yok gerek yok ondan veririm dedi ben de tamam dedim. Ertesi gun işten geldim, odasına gittim, yorulmuş, sınırlı. Sınırlı olunca da konuşmak istemiyor, yorulduğunu soylemek istemiyor ama belli yani. Ben de nasıl gecti dedim, o da cok yaramazlık yaptılar ne derdim vardı da cağırdım, ben de salagim zaten dedi. Ben de cocuklar birbirlerini gormedikleri icin şımarmışlardır herhalde dedim. Başka da bir şey demedim cıktım. Neyse sabah işe gitmek icin erken cıktım, cocuklar eşim falan hepsi evde kalmıştı bugun. Akşam saat yedi oldu eve geldim, bir yandan da onceki gunun yorgunluğu var, koltukta oturuyor, selam verdim, yorgunluktan omuzlarim dusmus, ustumu cıkarmak icin iceri gittim. Birden parlmaya başladı, yok yuzun asIk, yok ne bicim hareket. Abartmıyorum belki 5-10 saniye olmuştur eve gireli. Ben de kızdım, daha yeni girdim eve dedim. Ki genelde akşamları yorulduğu icin O bazen cok konuşmak bile istemiyor, iş yapıyorsa selam verince arkasını bile donmuyor, ben de kendi haline bırakıyorum. Başladı yok yuzum hep asIkmış, dun odasına gelmişim hic bi şey soylemeden gecmişim (ki yukarıdaki diyaloğu yaptım) Ben de artık sinirlendim ve bağırmaya başladım, sen niye doldun dedim, zaten hep boyle yapıyorsun diye başladı.

Benim de tepemin taşı attı ve bağırmaya başladım. Evden cıktım, arabaya bindim ve iş yerime geldim. Biliyorum duzelmeyecek bir şey değil ama yaptığı bana cok şımarıkca geldi. Ben ona cocuklara bak demiyorum, Allah razı olsun yine yardıma geliyor. Muhtemelen bıktı artık ama kendi oğlundan başka hayatı olmadığı icin memlekete de gitmek istemiyor. Ben de Allah rızası icin zaten bir şekilde anlaşmaya calışıyorum. Ki pek cok guzel ozelliği var ama bana bu hareketleri cok şımarıkca geliyor. Benim kendi annem genelde cok resmidir, boyle bağırıp cağırarak kavga etmeye alışIk değilim ama bu şekilde de bastırmaya calışıyor gibi geliyor ve artık gittikce daha cok rahatsız oluyorum. Şimdi eve ne zaman gideyim diye duşunuyorum, ayaklarım hic gitmek istemiyor.

Not: eşim de bu sırada evdeydi, zaten o genelde arayı bulmaya calışır. bu seferde gitme vs dedi ama ilk defa boyle tepki verdiğim icin ustume gelmedi